Het Bijna Thuis Huis
DRUTEN – 'Het klinkt misschien raar, maar er is zelfs een gast geweest die haar verblijf bij ons de beste tijd van haar leven noemde,' vertelt Lucia Pouwels. Samen met Harry Levelink vertelt zij, hoe gasten van het Bijna Thuis Huis vaak in staat zijn om de laatste fase van hun leven te vieren. Zij worden hierin ondersteund door vele vrijwilligers.
Het Bijna Thuis Huis is een hospice. Er verblijven gasten met een levensverwachting van maximaal drie maanden. In een terminale fase wordt in de thuissituatie, vaak vierentwintig uur een beroep op de omgeving gedaan. Er kan dan sprake zijn van te weinig mantelzorgers of van mantelzorgers die overbelast dreigen te raken. Een verhuizing naar het Bijna Thuis Huis biedt dan uitkomst aan alle betrokkenen. Er is tijd en rust om met elkaar te praten en van elkaar te genieten, waardoor vaak een heel andere relatie tussen de gast en zijn naasten ontstaat. Het komt dan zelfs voor dat gasten tijdelijk weer wat opknappen en voldoende energie krijgen om hun laatste levensfase op een bevredigende wijze af te sluiten.
Ondanks dat de gasten beseffen dat ze geen plannen voor een langere termijn kunnen maken, leiden zij in het Bijna Thuis Huis zoveel mogelijk het leven dat zij in de thuissituatie waren gewend. Er is belangstelling voor actualiteiten, ontspanning, er is sprake van humor en van verdriet. Zolang zij het nog kunnen, gaan gasten er regelmatig even op uit. 'Het is erg belangrijk dat gasten deel uit blijven maken van de gemeenschap, want dood gaan maakt onderdeel uit van het leven, dat kun je niet verstoppen of isoleren,' vertelt Harry.
Lucia heeft al elf jaar een parttime dienstverband en is hoofdcoördinator van het Bijna Thuis Huis. Harry is sinds tweeënhalf jaar vrijwilliger. Hij is dag-coördinator en stuurt, samen met vier andere personen, ruim vijfenzeventig vrijwilligers aan. Er wordt nauw samengewerkt met de Vrijwillige Palliatieve Thuiszorg en professionele zorgverleners.
Lucia vergelijkt de vrijwilligers met een kleurenpalet. 'We delen passie voor dit huis. Iedereen zet daarbij eigen kwaliteiten in en samen dragen we er aan bij, om het afscheid voor de gasten mooier te maken.' Tussen de gasten onderling ontstaan ook bijzondere contacten en soms zelfs vriendschappen. Zij kunnen elkaar ook confronteren met zaken die op korte termijn nog moeten worden besproken of geregeld. Samen buiten even een sigaretje roken kan zomaar uitmonden in een diepgaand gesprek, of het even samen uithuilen.
'We bespreken met de gasten, hoe zij gedurende het verblijf hier, hun leven zo goed mogelijk willen leven en welke rol wij daarbij kunnen vervullen. Vaak zit het in heel kleine dingen, zoals iemands hand vasthouden of meegaan met iemand die nog iets nieuws wil kopen,' vertelt Harry. 'We spreken dan ook van levens- in plaats van stervensbegeleiding,' vult Lucia hem aan.
De betrokkenheid is enorm groot. 'Er zijn dagen dat ik graag langer zou willen blijven,' vertelt Harry. 'Ik ga dan toch naar huis en kom niet terug, want ik hoor mijn collega's ook ruimte te geven.' Lucia: 'Het is voor ons steeds loslaten. Als een overleden gast ons huis verlaat, nemen we gezamenlijk, in de hal, afscheid van de gast. Dat raakt ons en we hebben dan vaak een brok in de keel en tranen in de ogen.'
De feestdagen naderen. De algemene ruimten worden door de vrijwilligers in kerstsfeer gebracht. Verder zijn de gasten vrij om zelf invulling te geven aan deze dagen. Het moment van oud op nieuw kan voor de gasten van het Bijna Thuis Huis vaak extra lading geven. Deze moment hebben de volle aandacht en er zal dan ook zeker niemand ongewenst alleen zijn.
Informatie over het Bijna Thuis Huis is te vinden op: www.bijnathuishuismaasenwaal.nl