Door Hanneke Sizoo
In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner uit deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Jos van Koolwijk
Leeftijd: 61 jaar
Woonplaats: Dreumel
Jos van Koolwijk zet de kachel aan in het gerenoveerde dijkmagazijn in Dreumel. Het is de plek van de historische stichting Tremele, waar Jos voorzitter van is. Jos: 'Wij zeggen: Hier wordt het verleden en heden bewaard voor de toekomst.' In het dijkmagazijn staan kasten vol met archiefmateriaal, lades met tekeningen, een vitrinekast met 'Tremelaria'; een bonte verzameling spulletjes uit het verleden. Op de eerste verdieping van het dijkmagazijn is het bijna complete interieur van 'De winkel van Wies' te zien, een kruidenierszaak uit de vorige eeuw.
Jos is een geboren en getogen Dreumelnaar, woont er al zijn hele leven. Hij is getrouwd met Ankie, met wie hij samen twee zonen heeft. Ankie, Jos en huisgenoot Diana vormen samen 'Oké', een organisatie- en talentenbureau. In het dagelijks leven is Jos leerkracht van groep 8 bij basisschool De Oversteek.
Bindmiddel
'Als bestuur van Tremele hadden we op een gegeven moment zoveel spullen, onze zolders en kelders stonden helemaal vol', vertelt Jos. 'We waren dan ook geweldig blij met het dijkmagazijn als eigen plek. Een grote groep vrijwilligers hielp ons met de renovatie, die een jaar geleden werd afgerond. Door Tremele komt voor mij alles bij elkaar. Mijn interesse voor geschiedenis en archeologie, mijn liefde voor muziek en het maken van filmpjes. Met behulp van archeoloog Nils Kerkhoven hebben we prachtige vondsten gedaan, tot de Romeinen aan toe. Het lijkt ons allemaal te overkomen, het is eigenlijk te veel, we kunnen de informatie nauwelijks verwerken. Vergeet niet, wij zijn allemaal vrijwilligers die het werk 'er naast' doen. Onze overtuiging is dat Tremele een belangrijke functie heeft. Het is een bindmiddel in Dreumel. Iedere donderdagavond komt er wel iemand binnen met een verhaal, een vraag of gevonden foto's of spulletjes. Ik durf te wedden dat er nog veel meer ligt bij mensen op zolder. Gelukkig groeit het besef dat het de moeite waard is om het hier naar toe te brengen.'
Canadese begraafplaats
Jos: 'Ik geniet van de verhalen over vroeger en ben blij als het lukt ook anderen te enthousiasmeren. Je moet geschiedenis bij de mensen brengen, op zo'n manier dat het gaat leven. Voor de meesten gaat geschiedenis niet verder dan hun eigen jeugd. Dat is precies de reden waarom ik de kinderen uit groep 8 ieder jaar meeneem naar de Canadese begraafplaats in Groesbeek. We zoeken daar dan graven van soldaten die in Dreumel zijn gesneuveld. Daar zit een familie achter, een verhaal. Zo haal je voor de kinderen de geschiedenis dichterbij.'
Zundapp rijder
Jos: 'Ik voel me verknocht aan dit dorp. Dat gevoel kan ik eigenlijk niet uitleggen. Vroeger was ik een verlegen en bescheiden 'menneke'. Graag met mijn neus in de boeken, voetballen en muziek maken bij de harmonie. Ik volgde de havo en kweekschool in Den Bosch. In die tijd splitsten jongeren zich net als nu in verschillende groepen. Ik was een Zundapp rijder, fan van de Beatles, prog-rock en bands als KayaK en Ekseption. Na mijn opleiding ging ik in dienst, waar de wereld voor me open ging. Ik werd peloton-oudste en ontmoette er mensen uit allerlei windstreken. Een geweldige tijd.'
Puberstreken
Als 24-jarige kreeg Jos zijn eerste baan bij de Oversteek. 'Sindsdien is er in het onderwijs veel veranderd. Eigenlijk een beetje ongezond. Er moet heel veel. Ook dingen waar ik niet voor opgeleid ben. Dat gaat soms een beetje schuren. Ik kan dat niet uitstaan, want ik doe het veel te graag. Ik houd er van leerkracht te zijn voor kinderen die opgroeien met hun dromen en wensen, en pré-puberstreken uithalen. Ze iets te leren en ze een fijne tijd te bezorgen. Ik wil er voor ze zijn, als een soort 'Mees Kees' (basisschoolleraar uit een boek van Mirjam Oldenhave, red.). Het werk houdt me jong. Aan stoppen wil ik voorlopig nog niet denken. Hoewel ik mijzelf uitstekend zou vermaken. Er zitten nog zoveel verhaaltjes en ideeën in mijn hoofd, die er om vragen opgeschreven te worden. Het ontbreekt me aan de tijd ze uit te werken. Maar dat komt nog wel.'
Kijk voor meer informatie over Tremele op www.tremele.nl.