Door Hanneke Sizoo
In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Stan van den
Dobbelsteen
Leeftijd: 39 jaar
Woonplaats: Druten
Van het dorp Winssen wordt hij altijd een beetje 'week in de buik'. Stan van den Dobbelsteen woonde er tot zijn elfde, er liggen daar mooie herinneringen. 'Wat ik daar deed? Schúperen. Ofwel, kwajongenstreken uithalen zonder iemand echt kwaad te doen. Een soort van Pietje Bell was ik. Voor Karel van de Belt, mijn leraar destijds, maak ik de diepste buiging. Hij had mij in die tijd weg kunnen zetten als ettertje, maar stak juist energie in me. Hij beloonde goed gedrag met speelgoedklappertjes uit de winkel van zijn vrouw, maar zorgde er wel voor dat ik ze daar niet kopen kon. Dat motiveerde me mijn best te doen. Het mooie is dat een tijdje terug hier thuis een jongetje aan de deur kwam. Hij vroeg me hoe hij dieren moest maken van ballonnen, wetend van mijn clownservaring. Ik leerde hem de fijne kneepjes. Later kwam hij een taart brengen als bedankje. Het bleek het zoontje te zijn van Karel van de Belt. Dat is toch mooi, het ontroert me nog steeds.' Stan komt regelmatig in Winssen, alleen al om jaarlijks de Herenzitting te presenteren. De contacten blijven, hij kent er bijna iedereen.
Het Feestteam
'Vroeger op school was het raam in de klas voor mij de etalage naar buiten. Ik wist beter of de bakker al langs was geweest dan wat er in de klas gebeurde. Een jongen met een korte spanningsboog, zeiden ze dan. En eigenlijk is dat nog steeds zo. Beter gezegd: ik vind alles leuk, maar alles effe.' Stan treedt sinds vijftien jaar op met Het Feestteam, de laatste vier jaar samen met collega Frank de Bruijn. Huur je hen in, dikke kans dat het dak eraf gaat. Stan: 'Ik heb het meegemaakt en gezien, 40.0000 mensen op een plein. Ons programma zit er voor, tussen of na en werkt als het aansteken van een bom. Zie je nadien een uitzinnige foto van het feest, dan is 'ie geheid gemaakt tijdens ons optreden. Het mooie is: Feest verbroederd. Je geeft een biertje aan iemand die je nog niet kent. Ik ben blij als de mensen die er bij waren een herinnering in hun gedachten schrijven.'
Skihut
'Ik ben geen zanger, ik ben een entertainer', zegt Stan. 'Ooit was ik in de skihut in Rotterdam en zag daar een zanger op de bar springen en de tent op zijn kop zetten. Dat wil ik ook, dacht ik. Ik mocht komen proefzingen, maar kende maar twee liedjes: 'Visite' van Lenny Kuhr en 'Vrienden voor het leven' van Danny de Munk.' Dus ik kopieerde orkestbanden voor een groter repertoire en oefende in de auto. Daarna begon het te lopen, ik zong in cafés en op feesten. Nu vormt het optreden met Het Feestteam de kern van mijn werk, daarnaast grossier ik in ideeën en concepten. Ik schrijf ze op een kladbriefje of in mijn telefoon. In mijn beleving heb ik geen baan of beroep, in mijn hoofd borrelt het altijd. Vakantie nemen kost me moeite. Pas na drie dagen gaat de knop om. Maar de batterij laadt op, terwijl de stekker nog in het stopcontact zit.'
Proeven, kijken, beleven
'Na Winssen voelt Druten als de stad,' zegt Stan. 'Ik ben echt blij dat ik hier woon, samen met mijn vrouw Hélène en dochters Femme en Fleur. Ik ben trots op Druten. Op de festiviteiten, de ondernemers, de sfeer. Vroeger reed ik op mijn brommer eindeloos rondjes door Druten. Proeven, kijken, beleven. Eindigend bij de kaasboer, om vervolgens met lekkere dingen naar mijn ouders thuis te gaan. Het gaat mij aan mijn hart dat de ondernemers in Druten het moeilijk hebben. Maar er is altijd een oplossing. In tijd van crisis hebben mensen de neiging de schuld te geven aan de elementen. Beter is de schuld bij jezelf te leggen, dan ontstaat de oplossing. Ik zie bijvoorbeeld winkeliers die eerder sluiten, waardoor er onduidelijkheid ontstaat over openingstijden bij andere winkels. Dat is funest. Mijn idee: De geur van stroopwafels verkoopt de hele markt. Het gaat om de sfeer en de beleving. Ofwel, we moeten het samen doen.'