Joep Verheijden.
Joep Verheijden. Foto: Hans Barten

Door Hanneke Sizoo

In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Joep Verheijden
Leeftijd:                42 jaar
Woonplaats:        Maasbommel

Huisvarken Freek scharrelt door de kamer in de knusse boerderij aan de dijk in Maasbommel. Afgelopen september was hij het huwelijkscadeau voor Joep en zijn vrouw, kunstenaar Caroline Hörchner. Joep leerde haar zeven jaar geleden kennen in de bronsgieterij waar hij werkte, in Druten. 'We hebben toen samen maanden gewerkt aan een kunstwerk dat Caroline ontwierp voor de marine in Den Helder. Ja, zo is het begonnen tussen ons,' zegt Joep lachend.

Twee rechterhanden
Joep groeide op in Horssen en ging in Nijmegen naar de middelbare vrije school. 'Ik heb er een goede tijd gehad, maar verder leren, dat was niets voor mij. Ik ging meteen werken en kwam toen al bij een bronsgieterij terecht waar ik het vak leerde. Na twee jaar gooide ik het roer om en vertrok naar Frankrijk. Ik kocht een oude ruïne in de Bourgogne en verdiende de kost met werken in de bouw en het maken van straatmuziek. Tijdens de zomers was het beregezellig; vrienden kwamen over en we maakten samen muziek. Maar in de winters was het eenzaam en koud, ik verlangde op den duur naar Nederland. Teruggekomen startte ik een eigen bronsgieterij en werkte in opdracht van kunstenaars. Maar in mijn eentje de kar trekken vond ik best zwaar. Ik vond werk bij bronsgieterij Bogart in Druten, een leuk bedrijf waar ik als allrounder op allerlei plekken werd ingezet. Ik specialiseerde me in patineren, het kleuren van het brons. Op dit moment werk ik daar op oproepbasis en combineer ik het met mijn werk als imker en beeldhouwer. Imkeren is net als brons gieten een ambacht dat je al doende onder de knie krijgt. Dat is mijn manier: dingen doen die ik erg leuk vind en er ook nog van leven. Mijn geluk is dat ik twee rechterhanden heb, dat compenseert mijn gebrek aan beroepsopleiding.'

Gek van beestjes
'Als kind al was ik gek van beestjes en insecten. Een leraar van school hield bijen. Ik vond het toen fantastisch hoe relaxt die man als imker te werk ging. Dat wilde ik ook. De leraar gaf me een bijenvolk, ik was toen tien. Met succes kweekte ik steeds meer volken. Op een gegeven moment kwam in contact met imker Van de Vendel uit Puiflijk. Hij wilde met pensioen en zocht een opvolger. Door deze overname had ik ineens 150 bijenvolken. Nu ben ik zo ver dat het bijenhouden zichzelf terug verdient.'

Volgens Joep zitten de mogelijkheden vooral in de verhuur van bijenvolken aan de tuinbouwsector, voor de bevruchting van gewassen. Honing en dompelkaarsen zijn een mooi bijproduct, maar erg arbeidsintensief en daardoor duur om te maken. Kenners zijn enthousiast over de smaak van de ' Bommelse bijenhoning' die Joep maakt, regelmatig verkoopt hij potjes aan de dijk of in de Landwinkel. Ook een mooi bijproduct is propolis. Bijen produceren dat en gebruiken het als een soort kitmiddel in de bijenkast. De substantie heeft een geneeskrachtige werking, is goed tegen allerlei kwalen zoals hooikoorts, eczeem en ontstekingen. Joep maakt er een tinctuur van en is enthousiast over de resultaten. 'Het werkt vooral goed voor mensen die in het leefgebied van de bijen wonen,' zegt hij.

Zo min mogelijk maaien
Naast de dijk en de Landwinkel als verkooppunten brengt Joep zijn producten ook naar 'Ieder zijn vak' in de Lange Hezelstraat in Nijmegen, een winkel waar kleine ondernemers letterlijk een eigen vak hebben om hun producten uit te stallen. 'Dat begint aardig goed te lopen,' zegt Joep.

Op dit moment zijn de bermen en weilanden geel gekleurd door de bloemen van de Herik, dat is prachtig voor de bijen. De bijenkasten zet Joep neer op plekken waar op dat moment veel bloeit, dus ze worden regelmatig verplaatst. Volgens hem heeft Maas en Waal last van de monocultuur; er is weinig variëteit in gewassen. Daardoor is het nog belangrijker om de bermen in tact te houden en zo min mogelijk te maaien. 'Door de bijen ben ik nog meer van Maas en Waal gaan houden,' zegt Joep . 'Als puber wilde ik er zo snel mogelijk weg, maar ik ben blij dat ik er weer terug ben. Het is mijn thuis.'

www.debommelsebijen.nl
www.hetkunsthoff.nl