Bart-Jan van Rossum verruilt voetbal voor wandeltocht
WAMEL - De wedstrijd die Bart-Jan van Rossum zondag met Unitas'28 2 tegen AWC 5 speelt, wordt voorlopig zijn laatste. De 35-jarige was vanaf zijn achtste actief bij de Wamelse voetballers, niet alleen als speler, maar ook als leider, trainer en scheidsrechter bij de jeugd. En hij was tot voor kort secretaris van het bestuur. Een wandeltocht van Istanbul naar China wordt zijn nieuwste uitdaging.
Door Anton Janssen
De als wiskundige afgestudeerde Bart-Jan zegt zijn baan als marktonderzoeker op. Hij moet na terugkeer op zoek naar een nieuwe werkkring en huisvesting. Wanneer de voetballer half juli op de trein naar Turkije stapt, gaat voor hem een droom in vervulling. Het plan ooit deze wandeltocht te maken, ontstond al veertien jaar geleden. Op achttienjarige leeftijd maakte Van Rossum, na de middelbare school, een acht maanden durende reis in Zuid-Amerika, door landen als Peru, Ecuador, Bolivia en Chili. Nu gaat hij in zijn eentje, vanaf Instanbul, via vroegere Russische deelstaten, naar China aan de wandel. Hij denkt ongeveer tienduizend kilometer af te leggen en, volgens een ruwe schatting, ongeveer twee jaar met zijn wandelkarretje onderweg te zijn.
Zijderoute
De reiziger heeft zich goed voorbereid en mensen gesproken die dezelfde tocht langs de zogenaamde 'zijderoute' (vroeger een belangrijke handelsroute) per fiets hebben afgelegd. Van Rossum trekt door dunbevolkte gebieden over openbare wegen en wil onderweg met de cultuur kennismaken. Ook wil hij, in de hoop niet tegen een taalbarrière op te lopen, contact leggen met de bevolking. Bart-Jan over zijn uitdaging: 'De tocht wordt lichamelijk zwaar. De route is niet altijd vlak, ik kom door uitlopers van de Himalaya en moet over bergen met een hoogte tot 5.000 meter. Af en toe kijk ik er tegen op, want het is ook emotioneel een stevige klus, maar ik verwacht die aan te kunnen. Wanneer het niet mocht lukken, ga ik niet ten koste van alles door en kom ik terug.'
Herinneringen
Van Rossum over zijn avontuurlijke plannen: 'Ik ga contact met het thuisfront onderhouden via een 'follow me systeem' en in noodgevallen maak ik gebruik van satelliet telefoon. Ik zie na terugkeer reële mogelijkheden een nieuwe baan te vinden.' De lange afstandswandelaar neemt mooie herinneringen aan voetbal in zijn bagage mee: 'De start was moeizaam. Ik was niet meteen enthousiast. Broer Freek haalde me over mee te gaan en na de eerste wedstrijd was ik verkocht. Ik speelde altijd bij Unitas, een hele lange tijd in het eerste elftal. Kampioenschappen heb ik niet meegemaakt, wel een keer promotie via de nacompetitie. Nu wordt het leven anders: ik stel me veel van de komende wereldreis voor.'