Ans van Dinteren.
Ans van Dinteren. Foto: Hans Barten

Door Hanneke Sizoo

In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Ans van Dinteren
Leeftijd:                52 jaar
Woonplaats:        Deest

Het idee ontstond tijdens het wekelijkse weekendborreltje met vriendin Mieke Wijnands. Het gesprek ging regelmatig over oudere mensen in Deest, die achteruit gaan en voor wie er weinig te doen is. 'Wat zou het toch mooi zijn als wij iets organiseren waardoor ouderen zo lang mogelijk met veel plezier in hun eigen dorp kunnen blijven wonen.' De vriendinnen besloten DOE op te richten: Deest Ontmoet Elkaar en huurden een klaslokaal in de school, dat ze inrichtten als huiskamer.

Grijze bollekes

Ans: 'Het loopt als een trein. Twee dagdelen in de week schenken we koffie en thee en er wordt regelmatig een activiteit georganiseerd. Afgelopen week was er een bijeenkomst met oude foto's, daar kwamen zo'n vijfentwintig mensen op af. Er is ook al een rummikub-clubje ontstaan.

'Koffie met meerwaarde' noemen we het. Het voorziet echt in een behoefte. Maar er is meer te doen dan koffiedrinken. Ook op andere gebieden kunnen ouderen wel wat hulp gebruiken. Laatst was er een voorlichting over een wetswijziging in de zorg. Je ziet dan al die grijze bollekes in de zaal, de helft begrijpt niet waar het over gaat. De vertaalslag maken zodat iedereen het kan volgen, daarin kunnen wij ook iets betekenen.'

Last van de reut

Voor Ans is de zorgsector bekend terrein. Na de middelbare school volgde ze de opleiding tot verpleegkundige bij het CWZ en werkte achtereenvolgens bij Dekkerswald en de Sint Maartenskliniek. 'Ik kreeg al snel het idee dat ik er iets bij wilde doen. Ik ging naar de lerarenopleiding verpleegkunde en kon daarna aan de slag als praktijkbegeleider, om uiteindelijk terug te keren naar het CWZ waar ik opleidingsfunctionaris werd. Zo rolde ik van het een in het ander en ging ik mee in verschillende fusies met arbodiensten. Hoe leuk ik mijn werk inhoudelijk ook vond, ik kreeg steeds meer last van de 'reut' er omheen: registreren, declareren, vergaderen. Een paar jaar geleden kreeg ik de kans om op een gunstige manier te vertrekken. Ik besloot het te doen en werk nu voor mijzelf. Als trainer-coach begeleid ik trajecten op het gebied van communicatie en samenwerking, in de gezondheidszorg.'

Brabantse

Ans groeide op in het Brabantse Wilbertoord, vlakbij Mill. 'Ik ging naar school in Mill en Grave. Toen ik leerling-verpleegkundige was woonde ik een paar jaar in Nijmegen-Oost. In de vrije weekenden ging ik uit in Sint Anthonis, naar dancing Bos. Zo leerde ik Theo kennen, die bij zijn ouders woonde in Deest. We kregen verkering en al snel trok ik bij mijn schoonfamilie in. We trouwden en bouwden zelf ons huis in de Buskenshof, waar later onze kinderen Joost en Lara opgroeiden. Er zijn wel meer stelletjes ontstaan door het uitgaan in Sint Anthonis, vertelt Ans. 'Sommigen zijn hier gaan wonen, anderen kozen voor Brabant. Ik heb lang gedacht dat ik terug wilde naar Brabant. Maar ik weet nu: de mentaliteit is eigenlijk hetzelfde. Ik voel me hier prima.'

Boerinneke spelen

In 2013 kregen Theo en Ans de gelegenheid een vrijstaand huis met een lap grond te kopen. Ans: 'Een gouden kans, waar toch ook wel even over nagedacht moest worden. Verbouwen, klussen, onderhouden van de grond bij het huis, het had nogal wat consequenties. Maar we besloten het te doen. 'Nou ben je de vijftig gepasseerd en ga je boer en boerinneke spelen', zei een kennis laatst. Inderdaad, en we vinden het heerlijk. Vooral de ruimte is geweldig. Bij ons oude huis liet ik in de achtertuin wel eens wat groente groeien, nu hebben we 'zomaar' een grote moestuin en loopt er ook nog een paard bij het huis. We oogsten onze eigen boontjes, boerenkool en prei. En wijn maken van fruit, dat doen we ook nog. Aan het woonhuis moet nog een hoop gebeuren, we zijn nog lang niet uitgeklust. Maar alles op zijn tijd.'

Deest Ontmoet Elkaar

'Deest Ontmoet Elkaar' in basisschool 't Klòsterhûfke. Vrije inloop, iedere dinsdag- en donderdagochtend vanaf 10.00 uur.