Pieter Oosterhout.
Pieter Oosterhout. Foto: Hans Barten

Door Hanneke Sizoo

In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Pieter Oosterhout
Leeftijd:                47 jaar
Woonplaats:        Beuningen

Aan de Dorpssingel in Beuningen huist het kantoor van Pieter Oosterhout. In zijn begintijd als architect, toen hij nog thuis aan de keukentafel werkte, fantaseerde hij al over dit pand. Pieter: 'Ik heb altijd gezegd: Als het te koop komt, dan wil ik het graag hebben. Want het is een markante plek die gezichtsbepalend is voor Beuningen. Het pand stond op de nominatie om gesloopt te worden. Het was een gepuzzel, maar het is ons toch gelukt om het te behouden.'

Een tweede leven voor gebouwen

De concurrentie tussen architecten is fors, vertelt Pieter. 'Het effect is dat we, meer dan ooit, gedwongen zijn creatief te denken. Over hoe we met weinig geld mooie dingen voor elkaar krijgen. Zeker wij als architecten ervaren dat we in een nieuwe tijd zijn beland. Ons werk is steeds meer gericht op behoud, renovatie en verduurzaming. We geven gebouwen een tweede leven. De eerste kick ontstaat wanneer je ideeën op papier staan. Daar put je veel energie uit. En als je uiteindelijk ziet dat een gebouw functioneert zoals je dat hebt bedoeld, geeft dat een goed gevoel. Over vijftig jaar staat het er nog, je zadelt er de openbare ruimte mee op. Dat realiseer ik me goed.'

Hippe hoogbouw

Pieter: 'Ons bureau, waar we inmiddels met tien personen werken, ontwerpt voor grote bedrijven maar ook voor particulieren, die bijvoorbeeld een kleine aanpassing aan hun huis willen. Natuurlijk is het mooi om een project te doen waar iedereen het over heeft. Een voorbeeld is 'de hippe hoogbouw' in Nijmegen. Een appartementencomplex uit de jaren zestig, bedoeld voor sociale woningbouw. We hebben het een totaal nieuwe look gegeven. Het gebouw verandert van kleur als je er langs rijdt. Met de lak die we gebruikten bereik je een kameleon-effect; eerst is het groen, kijk je in je achteruitkijkspiegel, dan is het brons.'

Wortel schieten in de klei

Pieter is een geboren en getogen Beuningenaar, groeide op in de Kloosterstraat. 'Ik heb echt wortel geschoten in de klei. In Nijmegen ging ik naar de MTS, in Den Bosch naar de HTS. Op z'n Maas en Waals bleef ik thuis wonen en haalde in de omliggende dorpen medestudenten op. Later volgde ik de Academie voor Bouwkunst in Arnhem, maar mijn sociale netwerk bleef hier in Beuningen. Ik ben begaan met dit gebied en kies er bewust voor hier te blijven. Maas en Waal heeft kwaliteit en lijkt zichzelf daar steeds meer van bewust te worden. In de streek wonen verhoudingsgewijs veel creatieve en kunstzinnige mensen. Schijnbaar inspireert het rivierengebied.'

Lionsclub Maas en Waal

Naast zijn werk besteedt Pieter veel tijd aan activiteiten die ten goede komen aan zijn omgeving. Het lidmaatschap van de Lionsclub is een manier om dat te doen. Ieder jaar wordt er door deze club veel geld opgehaald voor goede doelen, door allerlei activiteiten te organiseren. 'We maken jaarlijks de Maas en Waal Kalender, de opbrengst ging bijvoorbeeld naar het hospice. Nu zijn we bezig om sponsoren te zoeken zodat we een oefencircuit kunnen maken voor kinderen in een rolstoel. Het beginkapitaal is er, dus het gaat goed komen.' Per 1 januari aanstaande zit Pieter in het bestuur van de kerkparochie in Beuningen. 'De kerkgebouwen zijn belangrijk cultureel erfgoed,' zegt hij. 'Daar moeten we zuinig op zijn.' Ook is hij bestuurlijk actief voor De Nieuwe Gang, een galerie in Beuningen. 'Zorgen dat er verwarming in de galerie komt, is nu actueel. Dat is hard nodig voor het behoud van de kunst.'

Tegen het stedelijk aan schuren

'Of ik me Maas en Waler voel? Jazeker. Hoewel Beuningen vooral verbonden is aan het Rijk van Nijmegen. Het mooie is dat Beuningen door haar ligging tegen het stedelijke aan schuurt maar ook een dorps achterland heeft. Wanneer we gasten hebben neem ik ze vaak mee met de auto of op de fiets. In korte tijd kun je zo een zeer divers landschap doorkruisen. Langs de rivierduinen in Bergharen en Horssen, langs de Tuut in Appeltern, door de verschillende uiterwaarden. De dynamiek van samenwerking tussen mens en natuur is mooi zichtbaar. Ik houd echt van dit gebied.'