Door Hanneke Sizoo
In de rubriek 'De Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.
Naam: Toon Janssen
Leeftijd: 61 jaar
Woonplaats: Hernen
Er zijn maar weinig onderwerpen die níét met de leefbaarheid in een dorp hebben te maken, als je het verhaal van Toon Janssen hoort. Toon is voorzitter van de leefbaarheidsgroep Hernen/Leur en timmert fanatiek aan de weg. Sociaal bewogen, een groot gevoel voor rechtvaardigheid en veel energie. Met die ingrediënten is er al veel van de grond gekomen. 'De overheid treedt terug en stimuleert bewonersparticipatie,' zegt Toon. 'Daar maken wij in Hernen en Leur goed gebruik van.'
De Flerde
Toon woont samen met zijn vrouw Iny op een prachtige plek aan de rand van Hernen. Door het keukenraam kijk je naar de toren van de kerk, er tussenin ligt het kasteel. De grote eikenbomen die voor de boerderij staan heeft hij als jongetje zelf gepland. De boerderij was vroeger van Toons ouders. Zij kwamen van 'De Flerde' bij Leur en namen de boerderij in Hernen over van familie. Na de lagere school in Hernen en de middelbare school in Wijchen gaat Toon naar de MTS in Oss en studeert vervolgens HTS-werktuigbouwkunde in Den Bosch. Voor zijn eerste baan is hij een paar jaar weg uit de streek, om in Maasland bij een bedrijf landbouwwerktuigen te ontwikkelen. Zijn technische achtergrond komt goed van pas, wanneer hij terugkeert naar Maas en Waal en arbeidsdeskundige wordt.
Geld overhouden
Het werk voor de leefbaarheidsgroep is een soort tweede baan. Er is een bestuur dat aanstuurt en coördineert, er zijn werkgroepen die met de verschillende onderwerpen aan de slag gaan. Een groot deel van de 800 inwoners is actief in Hernen.
Toon: 'Met het geld dat de gemeente beschikbaar heeft voor het dorp kunnen wij zoveel meer doen. Bijvoorbeeld het egaliseren van het terrein bij 'De Mijlpaal', ons dorpshuis. Het budget hiervoor is naar ons gegaan. Doordat we zelf de uitvoering deden, hielden we geld over. Dit is besteed aan de aanleg van twee jeu de boules-banen en een aanpassing van de speeltuin. Plantsoenen houden we zelf bij. We besparen natuurlijk op loonkosten, dat scheelt.'
Naar de knoppen
'Het dorpsontwikkelingplan is uitgangspunt,' zegt Toon. 'Er zijn speerpunten geformuleerd voor de komende periode. Het behoud van de basisschool is er één van, want onze overtuiging is dat het dorp naar de knoppen gaat als de school verdwijnt. Maar ook het behoud van het dorpshuis, het vormgeven van sociale wijkteams, de straatverlichting voor de dorpskern, de planning van woningbouw, de geluid- en fijnstofoverlast door de A50, het krijgt allemaal de aandacht. We kennen inmiddels zoveel mensen van allerlei instanties, dat we de weg wel weten.'
Kennis in dorp
Toon: 'Het is nog niet overal in het ambtelijk apparaat doorgedrongen dat burgerparticipatie wordt nagestreefd. Niet de ambtenaar bepaalt, maar de bewoners bepalen. Het is onvoorstelbaar hoeveel kennis een dorp als Hernen in huis heeft, op allerlei gebied. En hebben we het niet, dan laten we ons adviseren. Bijvoorbeeld als het om de windmolens gaat, die de overheid gepland heeft langs de A50. Wat ik graag doe is gegevens verzamelen en goede analyses maken. Daarnaast, ik ben een echte terriër, bijt me in een onderwerp vast. Als we iets beloven, dan moeten we het ook doen.'
Ballet
Wanneer Toon vertelt over zijn culturele activiteiten voor Festina Lente en het Hartje Winterfestival vraag je je af of er nog tijd over is voor ontspanning of voor de anderhalve hectare grond om het huis. 'Mijn yoga ligt in de tuin', zegt Toon, als we op het erf lopen. 'Liefst werk ik op zondagmorgen in de groente- of bloementuin. In de stille natuur bezig zijn is pure ontspanning.' In het weiland achter de boerderij loopt een kudde schapen, waar Toon mee fokt.
'Maar ik besteed natuurlijk ook graag tijd aan mijn kinderen. Komende week is er weer een première van Introdans, waar mijn dochter ballerina is. Of ik klus met mijn zoon, die erg handig is. Mijn grote wens is mijn andere dochter in India op te zoeken, die daar voor zes maanden aan het backpacken is. Ook zou ik graag nog eens rondreizen in Nieuw-Zeeland. We zullen zien. Eerst maar eens even een belrondje doen, er zijn weer wat mensen nodig voor een werkgroep. Die heb ik zo bij elkaar, hoor.'