Transities stimuleren burgers tot zelfregie
DREUMEL – 'Transitie, iedereen doet mee, de kanteling' zijn slechts enkele uitspraken die van toepassing zijn op de nieuwe participatiemaatschappij. Daarbij komt dat 'Nederland vergrijst', dubbel zelfs. De langdurige zorg moet worden hervormd en de burger tot zelfregie worden gestimuleerd. Wij namen met een oudere plaats aan de keukentafel en vroegen naar zijn mening omtrent de veranderingen.
Door Elly Hagen
De heer van Leeuwen is met zijn 94 jaar de oudste Dreumelnaar. Je geeft hem nog geen 85. Wat betreft zelfregie zit het wel goed, hij heeft een onafhankelijke instelling. Op zijn 76e haalde hij bijvoorbeeld nog zijn zwemdiploma. Nu gaat hij twee keer per week met plaatsgenoten in Kerkdriel zwemmen. Hij grinnikt als zijn dochter vertelt dat hij iedereen kopje onder duwt.
Boodschappen
Wekelijks doet hij op de fiets boodschappen bij de plaatselijke supermarkt. Bij slecht weer gaan de kinderen mee. Het lopen kost moeite, hiervoor oefent hij wekelijks een half uur met de therapeut. Voor uitbreiding van therapie komt hij niet in aanmerking, een schoonzoon loopt daarom regelmatig mee.
Hulp
Hier zit dan toch een gezonde 94-jarige, die het wel redt met ondersteuning van zijn kinderen? Van Leeuwen ziet zijn toekomst toch iets minder rooskleurig, omdat hij weet dat zijn vitaliteit afneemt. Hij krijgt van de thuiszorg hulp bij douchen, aankleden en steunkousen aantrekken. 'Onmisbaar', zegt hij daarover. 'Maar mijn huishoudelijke hulp is onvervangbaar.' Hij is van mening dat hij méér uren, in plaats van minder, nodig heeft. Hij heeft nog maar in één oog een gezichtsvermogen van tien procent. Het is belangrijk dat zijn huis opgeruimd is en alles op een vaste plaats staat, zodat hij alles gemakkelijk kan vinden en niet over spullen struikelt. Zijn huidige hulp weet dat, heeft aan een half woord genoeg en is een vertrouwd aanspreekpunt. Het op haar kunnen rekenen bezorgt van Leeuwen een veilig gevoel. Dat kunnen zijn kinderen toch ook overnemen? 'Kinderen hebben een andere rol, zij zorgen voor een onderbreking van de dag en verrichten hand- en spandiensten. Bovendien hebben ze allemaal een drukke baan, een eigen gezin en verlenen ook nog mantelzorg bij schoonouder(s). Begrijpt u dat ik me schuldig voel als ze hier 's avonds of op zondag moeten komen poetsen?' vraagt van Leeuwen.
Her-indicering
Uitwisseling met de buren dan? Van Leeuwen vraagt zich af wie dan wie moet helpen. Het zijn allemaal leeftijdsgenoten en iedereen kampt met zijn gezondheid. Strikt genomen is hij zelf nog het meest mobiel. Van Leeuwen is onzeker of hij de zorg wel blijft ontvangen die hij nodig heeft. Onlangs heeft hij een brief ontvangen waarin staat dat hij zal worden bezocht voor een her-indicering. Hij wil graag de regie en het plezier in zijn leven vasthouden.Terug kunnen vallen op, voor hem, vertrouwde zorgverleners draagt hier dan zeker ook aan bij.