Een rivierjutter ziet wat jij niet ziet
Door Aafke Labout
BEUNINGEN - De 76-jarige Anton de Kluys klimt over hekken, struint door uiterwaarden en stiefelt door weilanden om het werk aan de rivier zo goed mogelijk in beeld te brengen. En ja, dan sneuvelt er wel eens een broek. De Kluys is een van de circa vijfentwintig rivierjutters die zich in januari 2014 bij Rijkswaterstaat heeft gemeld om de communicatie over het programma Ruimte voor de Rivier mede vorm te geven.
In 'zijn' gebied, het water tussen Weurt en Ewijk, is momenteel een hoop te doen. Werk aan de winkel dus, voor de krasse zeventigplusser. 'Je ontdekt dingen waar je het bestaan niet vanaf wist. Met name dát is zo leuk aan dit werk', zegt De Kluys enthousiast. 'De ene keer beschrijf ik de rivier. De andere keer zijn het de werkzaamheden aan de brug. Datgene zien, dat een ander niet gezien heeft. Het is de kunst dát te vangen.'
Beleving
Vorig jaar verscheen, in de laatste uitgave van het magazine Ruimte voor de Rivier, een oproep voor 'rivierjutters'. Mensen die met enthousiasme en in geuren en kleuren rivierverhalen kunnen vertellen. De Kluys is er een van. 'Strandjutters komen thuis met wrakhout, ik kom thuis met verhalen', vat hij kort samen. In tekst en beeld draagt hij bij aan de beleving van de rivier. En dan met name op het vlak van de werkzaamheden in, aan en rondom die rivier. Rijkswaterstaat plaatst de beelden vervolgens direct op de homepage van de website van Ruimte voor de Rivier. De verhalen zijn een aanvulling op de publiekscommunicatie naar de buitenwereld. De Kluys heeft momenteel vijf gebieden onder zijn hoede, waaronder de Waal tussen Weurt en Ewijk. 'Het kost veel tijd. Er zijn thuis al klachten', zegt hij met een knipoog. Zijn aandacht gaat, wat deze regio betreft, uit naar de activiteiten omtrent de brug bij Ewijk en de kribverlaging in de Beuningse uiterwaarden. Regelmatig plaatst hij 'updates' van de werkzaamheden en andere wetenswaardigheden omtrent de Waal op twitter.
Voorbestemd
Opgegroeid aan de sluis in Weurt, was Anton de Kluys misschien wel voorbestemd om rivierjutter te worden. 'Als klein jongetje zat ik dagenlang in de vensterbank naar de voorbijgaande schepen te kijken. Ik wist precies welk schip waarheen ging. Het enthousiasme is gebleven. Ik ben, nog altijd, gek van de rivieren. Als ze mij – god verhoedde het – uit een vliegtuig zouden gooien en ik kwam in het water terecht, dan wist ik precies wélke rivier', aldus de zeventiger. 'Elke dag ga ik kijken of de Waal er nog ligt. Te voet of met de fiets. Gewapend met mijn camera en opschrijfboek. Ik aanschouw, beschrijf en leg vast. Met als doel de rivier zó weer te geven dat het ook voor anderen interessant wordt. Het rivierjutterschap heeft mijn leven verrijkt. Absoluut.'
Volgen
De Kluys is overigens niet de enige rivierjutter in dit gebied. Ook Karin Swanenberg en José Iping uit Beneden-Leeuwen zijn actief voor het project Ruimte voor de Rivier. Meer informatie over het project is te vinden op www.ruimtevoorderivier.nl. De beelden en verslagen van Anton de Kluys zijn te vinden op Twitter via @AntondeKluys. José en Karin zijn te volgen via @JoseIping en @KarinSwanenberg.