Bijna 390 jaar levenservaring op één bankje
DRUTEN - Met een beetje mooi weer kun je ze zo maar treffen, de heren op het bankje aan de Drutense Veerdam. Daar zitten ze, Jo (77), Jan (81), Henk (76), Willy (79) en Jo (78), samen goed voor ruim 380 jaren levenservaring. De één is er dagelijks te vinden, de ander wat minder vaak, maar gemiddeld zijn ze er toch wel twee keer per week. "Och, je bent van de hut en 't is hier gezellig", zegt één van hen.
Door Piet Zeeuwen
Turend naar het drukke scheepvaartverkeer worden allerlei aardse zaken besproken. Vooral sterke verhalen worden smeuïg verteld. Jo: "Wat de een niet weet, weet de ander of hij verzint 't ter plekke." Willy, aanvankelijk wat afhoudend ("Ik wil niet in de krant"), blijkt al snel alle schroom van zich af te gooien en vertelt voluit. Hij vertelt vooral graag en veel over de oorlog, hij bestudeert de rol van kamp arts Mengele (jawel, met behulp van de computer) en zegt alle vier de geallieerde soldaten op het Britse hoekje van het kerkhof in Puiflijk persoonlijk mee begraven te hebben. "Ken je Klaassen van Ajax, nou daar heb ik op Ameland met m'n achterneefjes mee gevoetbald."
Waarheidsgehalte
Als er een oud-raadslid in zijn rolstoel voorbij komt snorren, roept die: "Wel controleren op het waarheidsgehalte Piet!" Heel adrem krijgt hij meteen antwoord van een der senioren: "Gij bent van de verkeerde partij, de VVD, Vereniging Van Domoren." Jawel, humor is er wel op Opa's Hangplek, zoals een van de kleinkinderen de plek noemde.
De Heren van het Goede Leven zijn allemaal met de e-bike op de Veerdam, behalve Willy, die het met een gewone fiets nog goed afkan. Henk (net 60) komt met zijn scooter aanrijden en sluit zich aan bij het groepje. Jan: "Hij heeft eerst wel moeten vragen of hij er bij mocht komen zitten. Nog zo jong hé." Het gesprek gaat verder over de kanaries van Jo en Jan die zijn hobby's vaarwel moest zeggen omdat zijn draaibank en ander gereedschap niet mee kon naar de bejaardenwoning. Dan wendt het gesprek plots, "weet je trouwens wie er heel slecht aan toe is en 't niet lang meer zal gaan maken...?"
Als het weer het morgen toelaat is, zijn ze er weer. Er zal nog veel (spraak)water door de Waal stromen voordat ze uitgesproken zijn.