Dichterbij: De schort van ons oma
Cultuur DichterbijD’n blauwe schort van oma,
die waar van stèrk ketoen
Die droeg ze alle dage.
Dan was ze in d’rren doen.
Die schort en onze ’n oma,
die waren altèd samen.
Ongeacht wie d’r wanneer
of wurrum binnenkwaame.
Altèd ondervond die schort
van alles aon d’n lijve.
Ons oma zee dè dieje schort
kon lèze èn kon schrijven.
Un brood gedrukt tegen ut schort
kreeg mi un mes un kruis.
Alveurens ut gesneeje wier,
zo ging dè daor in huis.
En in de tès un zoudoek,
un sleutel en un kniep.
Die schort dè waar un hèndig ding
waor ons oma steeds in liep.
Alleenig elke’n zondag,
dè was routinewerk,
d’r schort hing aon de kapstok,
en ons oma in de kerk.
En ès ze dan wèr thuiskwaam
dan duurde’n ‘t mar kort.
De jas ging aon de kapstok
en ze schoof wèr in d’rre schort.
Die schort en onze’n oma
dè waar un heel hecht paor.
Ze ware nog nie innen dag
geschei-je van mekaor.
Door Rinie van Haren
