De Maas&Waler dat ben ik: Vince van Ooijen

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Vince van Ooijen
Leeftijd: 24 jaar
Plaats: Appeltern

Hij heeft zijn ‘bachelor’ al binnen en moet nog slechts zijn thesis afronden aan de Radboud Universiteit, dan mag hij zich ‘master’ noemen. We hebben het over Vince van Ooijen. ‘Bestuurskunde is mijn vak’, zegt hij. ‘Ik ben al sinds 2018 politiek actief, nadat ik bijles kreeg van een zoon van oud-burgemeester Steenkamp. Die wekte mijn interesse in de politiek, en ik werd eens uitgenodigd voor een fractieoverleg om kennis te maken met de lokale politiek. Ik ben lid van het CDA, en momenteel fractievoorzitter van deze partij in West Maas en Waal.’ 

Appeltern
‘Ze noemen mij hier in het dorp wel “de burgemeester van Appeltern”, maar of ik ooit een ambtsketen om mijn nek ga dragen weet ik niet. Ach, ik zie wel hoe het loopt, ik kan niet in de toekomst kijken. Ik zou wel ooit wethouder willen worden, een prachtig ambt. Vanuit zo’n positie kun je namelijk veel doen voor de gemeenschap.’ Vince heeft nu nog geen werk. Hij wil eerst zijn studie afronden. De politiek begint wel bijna op werk te lijken, zoveel tijd gaat daarin zitten. Maar hij vindt het mooi, het is zijn leven.

Mensenmens
Mensenmens Vince wil graag helpen en ontmoeten. Vorm geven aan de samenleving, daarvoor wil hij zich inzetten. ‘Het liefst kleinschalig’, legt hij uit, ‘want ik geef er de voorkeur aan dicht bij de mensen te staan. Ik hoop nog lang mijn steentje bij te kunnen dragen in de politiek. In het openbaar bestuur: een gemeente of provincie, of misschien een adviesbureau voor een gemeente, in ieder geval in het publieke domein. Nee, niet in een bedrijf, dat ambieer ik niet, mijn doel is mensen te helpen.’

Vrijetijd
Vince praat rustig en weloverwogen. Even lijkt het alsof hij alleen maar iets voor politiek voelt, maar al gauw gaat het over zijn vrije tijd. ‘Tennissen, dat doe ik graag als ik vrij ben, en op vrijdagavond kun je mij steevast vinden in het dorpshuis, voor een potje darten. Hartstikke gezellig, zo met de anderen van de dartvereniging onder elkaar. Het geeft me zo’n fijn groepsgevoel. Ik heb ook lang gevoetbald. Zo’n teamsport vind ik mooier dan individueel in een fitnessruimte iets doen. Nu voetbal ik niet meer, maar ik volg wel alle wedstrijden op tv.’

‘Dat groepsgevoel ervaar ik ook als ik op vakantie ga, meestal met wat vrienden. Dan gaan we naar Duitsland, België of Frankrijk. Heerlijk met elkaar de bloemetjes buiten zetten, potje bier, je kent dat wel.’

Het  Appelveldje
Trots vertelt hij voorts over het zogenoemde Appelveldje, dicht bij zijn huis. Samen met de jeugd, de school en het Dorpsplatform Mooi Appeltern (waar Vince van 2017 tot 2022 aan deelnam) is er een multifunctioneel terreintje gerealiseerd. Een speeltuintje en een boomhut voor de jongeren, een jeu de boulesbaan voor de ouderen, een voetbalveldje, het is er allemaal.

‘Het heeft veel tijd en inspanning gekost, maar leverde uiteindelijk toch een mooi resultaat op. En weet je wat ik zo aardig vind? Als je in de boomhut klimt, kom je aan de ene kant op het Appelveldje uit en aan de andere kant op het schoolplein. Dat zie ik als een symbool voor verbinding.’

Hart voor het dorp
‘Ik heb echt hart voor het dorp. Daarom lever ik graag hand- en spandiensten voor bijvoorbeeld het dorpshuis. Omdat ik geen buitenmens ben, sta ik graag achter de bar om een lekker schuimend pilsje te tappen voor de dorstigen, of ik steek mijn handen uit de mouwen bij een schoonmaakdag van de tennisclub. De Maasfeesten worden door een supergoede groep mensen georganiseerd. Ik ben er dan ook trots op daar in het bestuur te mogen zitten. Door mijn betrokkenheid bij Appeltern ken ik natuurlijk vrijwel iedereen hier, ik ben hier tenslotte opgegroeid, in deze kleine gemeenschap.’

Dorpsquiz
‘Daarom doe ik graag mee aan de jaarlijkse dorpsquiz, waarvan ik nu sinds enkele jaren geleden de organisatie op mij neem. Die avond loopt nu al een jaar of acht, en trekt telkens volle zalen. Het is een echt dorpsgebeuren, vol warme gezelligheid, en waar het saamhorigheidsgevoel sterk is.

Sinds ik de organisatie van die avond in handen heb, voelt het helemaal aan als mijn kindje, echt iets voor mij. Het prettigst aan Appeltern vind ik de rust, en het feit dat mensen naar elkaar omzien. Het enige wat jammer is, is dat we geen openbaar vervoer hebben’, besluit Vince.

Door Ton van Hulst