De Maas&Waler dat ben ik: Stef Perry

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Stef Perry
Woonplaats: Beuningen
Leeftijd: 73 jaar

Stef is geboren in Maastricht, in een gezin van zeven kinderen. Hij werd verwacht rond de kerstdagen. Zijn naam is daarom afgeleid van de Heilige Sint Stefanus, wiens naamdag op tweede kerstdag valt. Stef kon echter niet zolang wachten en kondigde zich op 13 december al aan. ‘Ik werd toch vernoemd en was als kind goed bedeeld met feesten. Ik mocht eerst mijn verjaardag en met Kerstmis naamdag vieren’, vertelt hij lachend. ‘Ik heb niet zo lang in Maastricht gewoond. Op mijn vierde moest ik al naar een koloniehuis in Bunde om aan te sterken. En omdat ik wat minder gezeglijk, en drukker, was dan mijn oudere broer en zus, bracht ik van mijn zesde tot mijn tiende op internaten door. Dit op dringend advies van de kinderarts en tegen de zin van mijn moeder.’

De middelbare school volgde Stef op het Kleinseminarie. Zijn oudste broer werd priester en het was in die tijd normaal dat meerdere zoons uit een gezin zo’n voorbeeld volgden. ‘Ik vond het er niet erg prettig. Gelukkig was wel er een voetbalveldje waar ik mijn energie kwijt kon en Gregoriaans zingen vond ik prachtig. Ik wist halverwege de studie al dat priester zijn het niet ging worden. Ik wilde naar de opleiding voor gymleraar in Tilburg.’

Nadat hij zijn studie afrondde ging Stef in Nijmegen werken bij kinderen met leer- en opvoedingsproblemen. De eerste drie jaar bij Sonnaville in Nijmegen en daarna dertig jaar als gymleraar op verschillende LOM-scholen in dezelfde plaats. ‘Ik zat daar op mijn plek, want ik voelde me heel betrokken bij deze kinderen en ik kon ze vanuit mijn eigen jeugdervaringen goed begrijpen en begeleiden’, merkt Stef op. ‘Mijn vrouw Yvonne heb ik leren kennen bij Sonnaville. Na ons trouwen bleven we in Nijmegen wonen en kregen daar drie kinderen. We gingen nadenken over verhuizen toen zij uit huis waren. We wilden iets authentieks en we wilden ruimte hebben voor de hobby’s van Yvonne. Dat vonden we in Beuningen, op een prachtige plek in de uiterwaarden.’ 

Muziek
Onder andere een trekzak, ukelele, gitaar en een radio uit de jaren zestig zijn stille getuigen van het gesprek met Stef. ‘Ik vind het heerlijk om met muziek bezig te zijn. Ik zing graag en begeleid mezelf tegenwoordig meestal op de ukelele. We zijn in ons gezin met muziek opgegroeid. Moeder zong in een koor en vader speelde heel goed viool. Ik zong al vanaf mijn negende in een koor. Na mijn pensioen vul ik het meest van mijn tijd met muziek. Als ik een liedje vind zoek ik de partituren en akkoorden erbij. Een liedje wat mooi klopt, is voor mij elke keer weer een cadeautje.’
Met drie oud-collega’s zingt Stef al meer dan vijfentwintig jaar a capella. Zij zingen alleen voor eigen plezier. Stef treedt wel op in zorginstellingen, bij het Alzheimercafé en Het Dijkmagazijn. In de Protestantse kerk zingt hij in het Taizékoor.

Theater Over en Weer
Samen met Yvonne is hij actief voor Theater Over en Weer. ‘Dat is een populair jaarlijks evenement. Het is een soort Oerol in Beuningen, met openluchtvoorstellingen tussen Beuningen en Slijk-Ewijk,’ legt Stef uit. ‘Mensen verplaatsen zich onder begeleiding van een gids en varen over met het voetveer. Aan elke kant van de Waal zijn twee voorstellingen waarvan ze kunnen genieten. We sluiten aan onze kant van de Waal af met een afterparty bij Het Dijkmagazijn. Een accordeonist en ik verzorgen dan het muzikale deel.’

Sport
Stef houdt zijn conditie op peil met tennis en pakt elke dag wel even de (gewone) fiets om naar het dorp te gaan. Naar sport kijkt hij ook graag, op televisie, maar ook langs de lijn bij sportactiviteiten van kinderen en kleinkinderen. Oppassen op de kleinkinderen doet hij met veel plezier, vooral als hij hen aan kan moedigen tijdens een hockeywedstrijd of –training.

‘Yvonne en ik zijn tevreden mensen. We gaan graag een keer uit eten in het dorp of naar een schouwburg. Op cultureel gebied heeft het kleine Theater De Molen soms verrassend goede artiesten. Wat ik bijvoorbeeld bijzonder vind, is dat we hier in Beuningen Jan Rot nog hebben zien optreden kort voor zijn overlijden. Zelfs voor de kleinkinderen is er vermaak. We zijn onlangs met ons kleinkind naar Poppentheater Tingeling geweest, dat was een leuke ervaring. Kortom; het is goed toeven in Beuningen en we vinden er een goede mix van vermaak, rust en ruimte.’

Door Elly Hagen