Hoe gaat het nu met... Tineke Strik

Een bevlogen en betrokken duizendpoot

Een bijzonder verhaal van een oud-inwoner van deze regio. Hoe vergaat hen het leven buiten Maas en Waal, welke dromen hebben zij waargemaakt en wat is hun meest dierbare herinnering aan de streek? Dit keer: Tineke Strik (60), geboren in de Nieuweweg in Alphen, en tegenwoordig woonachtig in Dodewaard.

Het gesprek met Tineke vindt plaats in de woonkamer van haar huis, met ruim zicht op de Waaldijk én de voormalige kerncentrale. Een GroenLinks politica die uitkijkt op een centrale, die dan wel sinds 1997 buiten gebruik is, heeft toch iets speciaals. Ze oppert lachend dat het in het verleden niet tot de mogelijkheden had behoord om hier te kunnen gaan wonen.

Tineke groeit op in Alphen vlakbij de Schans, waar haar ouders een gemengd bedrijf runnen en waar haar vader actief is voor het CDA in de lokale politiek. Ze herinnert zich dat ze met haar vader al op jonge leeftijd levendige politieke discussies had en ook dat haar mening afweek ten opzichte van zijn standpunten.  

Na de mavo in Beneden-Leeuwen gaat ze naar de havo op het Pax Christi College in Druten. Daarna maakt ze de keus om naar de Sociale Academie in Eindhoven te gaan. De pastoor uit Alphen komt haar ouders nog waarschuwen dat ze naar een rood bolwerk gaat, maar ze blijft achter haar keuze staan. Haar carrière is er een van betrokkenheid met de wereld om haar heen. Zo besluit ze een volgende studie op te pakken: Internationaal Publiekrecht aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Na afronding van deze studie gaat ze een drietal jaren in Amsterdam werken als juridisch medewerker bij het Jongeren Advies Centrum. Uiteindelijk komt ze terecht bij VluchtelingenWerk en bij de Rechtbank. In deze periode, waarin ze ook haar man ontmoet, komt ze tot het inzicht dat er via de politiek mogelijkheden zijn om zaken in ons land te veranderen. 

Politiek
Zo komt ze terecht in de Tweede Kamer als beleidsmedewerker bij GroenLinks, waar ze werkt met politieke grootheden als Paul Rosenmöller en Femke Halsema. Na vier jaren voor de partij gewerkt te hebben wordt ze ambtenaar bij het ministerie van Justitie en woont respectievelijk in Eindhoven, Nijmegen, Welsum, Den Haag, Wageningen en Oosterbeek. In de periode 2002 tot en met 2006 is ze actief als wethouder in Wageningen. Een groot deel van deze jaren werkt ze samen met de toenmalige burgemeester Alexander Pechtold.

Sinds 2004 combineert ze haar politieke activiteiten met wetenschappelijk werk. Tussen 2004 en 2011 werkt zij aan een proefschrift over het Europese asiel- en migratiebeleid en sinds 2011 is ze universitair docent (later hoofddocent) aan de Radboud Universiteit. Ze is nog steeds verbonden aan de Universiteit als hoogleraar Burgerschap en Migratierecht. 

Nadat ze van 2007 tot en met 2019 actief is in de Eerste Kamer, stapt ze op verzoek van onder andere Jesse Klaver in 2019 over naar het Europees parlement, waar ze haar opgedane ervaring in praktijk kan brengen. Het is zwaar werk (drie weken in Brussel en een week in Straatsburg, en alleen in de weekenden thuis) maar haar passie en betrokkenheid om er een betere wereld van te maken, geven haar de energie om hier zoveel dagen met bezig te zijn. In het Europees parlement worden beslissingen genomen over bijvoorbeeld de situatie in Oekraïne, de gehele coronapandemie en het Europese vluchtelingenbeleid. 

Het Maos en Waols-dialect is een beetje vervaagd na vele jaren wonen en werken in binnen- en buitenland. Haar drukke leven laat af en toe ruimte om naar Alphen ‘te goan’ waar haar zus nog woont. Of om een heerlijke wandeling ‘langs de Maos’ te maken, samen met man en hond. In haar jeugdjaren maakte ze al lange wandelingen in de streek, lang voordat er struinroutes en klompenpaden waren aangelegd. Dat ze nu weer in het Rivierenland woont, al is het dan aan de overkant van de Waal, geeft haar toch een beetje het gevoel thuis te zijn gekomen.

Door René den Biesen