Linda Straatman
Linda Straatman Foto: Maik Jansen

De Maas&Waler dat ben ik: Linda Straatman

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Linda Straatman
Leeftijd: 43 jaar
Woonplaats: Druten

De Drutense Linda Straatman maakt de mooiste creaties op papier. En ook met taal kan ze prima uit de voeten. Haar creatieve brein en fantasierijke belevingswereld leidden haar naar de opleiding Mode en Kleding en de kunstacademie. Toch houdt ze zich het liefst op de achtergrond. Niet verwonderlijk dus, dat maar weinig mensen haar werk kennen. Haar man Pieter vond het dit voorjaar tijd dat daar verandering in kwam en regelde in het geheim een expositie in een galerie in Zetten. Toen ze die drempel eenmaal over was, letterlijk en figuurlijk, volgde een expositie in de H. Willibrorduskerk in Boven-Leeuwen, tijdens Open Monumentendag. ‘Jouw werk moet gezien worden’, waren Pieters woorden die Linda uiteindelijk over de streep trokken. 

Druten-Zuid
Linda groeide op in de toen nieuwe wijk Druten-Zuid, waar ze ook naar school ging. ‘In de winter schaatsten we daar op de slootjes en ‘s zomers speelden we in de boomgaard achter de huidige Appelhof. Ik kan me zelfs nog herinneren dat de moskee en De Doorkijk werden gebouwd.’ Na de basisschool ging ze naar het Pax Christi College, maar hield het daar al snel voor gezien. ‘Toen ik hoorde dat mijn overgangsrapport van havo 3 naar havo 4 voldoende was om naar het mbo te kunnen, was de keuze snel gemaakt. Ik wilde de wijde wereld in, en koos voor de opleiding Mode en Kleding in Utrecht. Na daar vooral de technische aspecten van het vak geleerd te hebben, maakte ik de overstap naar MDGO Mode en Kleding in Nijmegen, waar ik mijn creativiteit kwijt kon.’

Kunstacademie
Ze verbreedde haar horizon verder aan kunstacademie AKI in Enschede, waar ze koos ze voor de studierichting Mixed Media. ‘Hierbij werk je niet vanuit een medium, materiaal of techniek, maar vanuit een idee, waarbij je vervolgens de media kiest die daar bij passen. Het eerste jaar was de studie nog redelijk georganiseerd, met voldoende begeleiding, maar vanaf het tweede jaar werd je behoorlijk vrij gelaten in wat je maakte of deed. Voor iemand die een dromer was (en is) bleek het lastig om met die vrijheid om te gaan. Ik heb gewoon baat bij structuur. Dat bleek destijds al, maar werd pas veel later in mijn leven bevestigd toen ik de diagnose ADD kreeg.’
Na haar afstuderen trok ze in bij Pieter, in Druten, met wie ze een dochter kreeg en in 2009 trouwde. ‘Lange tijd trachtte ik mijn leven als kunstenaar voort te zetten, maar het lukte me gewoonweg niet. Een cursus aan de Academie Vogue in Amsterdam wakkerde het vuur tijdelijk weer aan, maar daarna kwam ik opnieuw in het bekende zwarte gat terecht. Verschillende baantjes volgden, evenals een studie Toegepaste psychologie, maar het was het allemaal net niet. Het gevolg was een fikse burn-out, op mijn 35ste. Ik vond het lastig dat te erkennen. En bovendien rees bij mij de vraag, hoe had ik moet weten dat ik aan de bel had moeten trekken? Je krijgt in je leven tenslotte geen les in psychische gezondheid. Er wordt nooit verteld wat je zou moeten voelen, en welke emoties ‘normaal’ en gezond zijn. Wat wijst erop dat je misschien hulp nodig hebt? Pas later vielen de puzzelstukjes op zijn plaats.’

Sculptuur
‘Op dat moment koos ik ervoor om niet langer op zoek te gaan naar een baan, maar naar een hobby; een uitlaatklep, iets dat mij weer energie gaf. In een opwelling greep ik terug op het tekenen, dat ik jarenlang met veel plezier deed. Ik begon pretentieloos, gewoon om eens te kijken of ik het nog leuk vond, en tot mijn verbazing kwamen er ontzettend mooie dingen op papier. Maar exposeren, naar buiten treden met mijn werk, dat was niet mijn ding… Groot was de verrassing dan ook dat Pieter afgelopen voorjaar in het grootste geheim enkele schetsen had laten uitvergroten, en van vier tekeningen sculpturen had laten maken. Het was vreemd om mijn werk zo te zien, maar het was wel de boost die ik nodig had om groter te durven denken’, aldus Linda.

Hoewel zij en Pieter enkele jaren geleden serieuze plannen hadden om naar Amsterdam te verhuizen, besloten ze toch om in Druten te blijven. ‘En ik ben zo blij dat we dat gedaan hebben. Ik kan nog altijd genieten van de dijken, de uiterwaarden en de vergezichten. Maar hoezeer ik het in Druten ook naar mijn zin heb, ik verwacht niet dat ik hier oud word. Niet vanwege het dorp of de streek, maar meer vanwege het feit dat ik graag nog andere delen van Nederland ontdek, en droom van een avontuur in het buitenland.’

Door Aafke Labout