Monica Sips.
Monica Sips. Foto: Maik Jansen

De Maas en Waler Dat ben ik: Monica Sips

Mens

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.


Naam:                Monica Sips
Leeftijd:                74 jaar
Woonplaats:        Heerewaarden

Monica Sips komt over als een zelfbewuste, intelligente vrouw die midden in het leven staat en nog lang niet uitgeblust is. 'Ik kom oorspronkelijk uit Hilversum, maar woon sinds 1992 in Heerewaarden. Dat was nog een apart verhaaltje: ik trof ooit ergens toevallig een makelaar, en op de een of andere manier verkocht ik daarna binnen veertien dagen mijn huis aan een bekende tv-persoonlijkheid. Toen moest ik hals over kop mijn huis leeg opleveren en op zoek naar iets anders, en wel snel, binnen veertien dagen. Uitgangspunten waren: water, dorpje, winkels, centraal gelegen. Maar Friesland was te ver, hoewel die meren me wel aantrokken. Ik heb veel gezeild en ben ook zeilinstructeur geweest.'

Eiland

'Op het laatste moment vonden we dit huis, in een dorpje waarvan ik nog nooit gehoord had. Ik vond Heerewaarden eerst wel leeg en kaal, maar we waren op slag verliefd op deze plek. Toen was er nog een bakker en een kleine supermarkt in het dorp. Het beviel prima. Mensen kwamen soms even langs voor een praatje en voor ik het wist zat ik in de politiek, als gemeenteraadslid en wethouder in Maasdriel. Ik leerde al gauw dat je het hier eigenlijk geen Land van Maas en Waal mag noemen. Nee hoor, want Heerewaarden was vroeger, tot in de zeventiende eeuw, een eiland. Wist je dat niet?'

Volkomen geworteld

Langzaamaan leerde ze steeds meer mensen kennen, onder andere als spelend lid bij de toneelvereniging in Rossum - 'binnenkort hebben we de eerste uitvoering' - en nu voelt ze zich al jarenlang volkomen geworteld in deze streek, ook al blijft ze wel import. Ze heeft zich altijd dienstbaar gemaakt aan het dorp, onder andere door het voorzitterschap van het dorpshuisbestuur op zich te nemen. En samen met een paar andere burgers richtte ze ooit 'Ons Heerewaarden' op, met het doel bij de gemeentelijke herindeling niet door Kerkdriel opgeslokt te worden. 'Ja, weet je, dan zouden we de brandweer verliezen en een aantal winkels, dan zouden we een soort buitenpost zijn geworden. Nu is Heerewaarden enorm opgeknapt.'

Beste Palingdurper

Zozeer integreerde ze in het dorp, dat ze ooit zelfs als beste Palingdurper werd gekozen. Dat alles heeft zeker meegespeeld in de acceptatie door het dorp toen ze besloot, na gedurende 66 jaar man geweest te zijn, verder door het leven te gaan als vrouw. 'Ik moest wel bepaalde angsten overwinnen. Natuurlijk zat het gevoel er al jaren, van binnen, en ik deed ook altijd al vrouwendingen. Voor mezelf was het altijd al duidelijk.
Nu ben ik gelukkig met mijn leven en mijn partner Meintje, die zangeres is en dirigent van het koor in Dreumel. Hier in Heerewaarden vergist bijna niemand zich meer als ze me aanspreken. Ik heb twee dochters. Een van hen schreef een mooi boek over mijn transitie: Monica, mijn vader. Ook ben ik al talloze keren geïnterviewd, voor kranten, tijdschriften en ook in bekende praatprogramma's op tv.'

Russisch

'Ik zit bepaald niet stil. Ik ben bijvoorbeeld al jaren bezig met het leren van Russisch. Die taal, die cultuur, die heeft iets, die boeit me gewoon. Nu ben ik ook in staat de toespraken van Poetin te volgen in de oorspronkelijke versie. In vertalingen gaat toch altijd wel iets verloren, en dat hoef ik nu niet meer te missen. Ooit wil ik nog eens een keer naar Rusland gaan, om mij in die speciale wereld onder te dompelen. In de Russische taal zie je al dat ze daar op een andere manier tegen het leven, eigenlijk tegen alles aankijken.'

Als je dit zo hoort, krijg je sterk de indruk dat Monica niet genoeg heeft aan één leven. Ze vertelt even tussen neus en lippen door dat ze ook nog psychologie gestudeerd heeft, piano speelt en bij de harmonie in Zaltbommel zit, als secretaris. Bovendien doet ze mee aan een leesclub, en dan gaat ze ook nog graag shoppen, bijvoorbeeld in gezellige steden als Amsterdam, Apeldoorn en Utrecht, tenminste als ze dan niet bij een goede vriend wil zijn, die ook regelmatig haar aandacht vraagt. In de zomer zie je haar in landen als Frankrijk, Italië, Duitsland en België, en binnenkort gaat ze naar Lissabon.
Een bijzonder mens, Monica Sips.

Door Ton van Hulst