De Maas&Waler Dat ben ik: Cees Langen

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Cees Langen
Leeftijd:                68 jaar
Woonplaats:        Druten

'Op 1 april 1988 werd ik aangesteld als conciërge op het toenmalige Pax Christi-college, 'de HAVO', en het schoolbestuur wilde dat ik met mijn gezin dan ook de dienstwoning zou gaan betrekken. Een jaar of tien lang werkte ik samen met Theo van Wegen en mijn vrouw Toos bestierde de huishoudelijke dienst op school. Onze vier dochters gingen naar het Schrijverke; de vijfde werd in 1997 geboren, en die verhuisde na een jaar mee naar het centrum van Druten, nadat we de dienstwoning moesten verlaten in verband met de scholenfusie.'

Vraagbaak computers

Cees vertelt dat hij altijd met veel plezier heeft gewerkt, niet alleen als conciërge, maar na de fusie ook als beheerder van de Mediatheek. 'Al heel snel kende ik alle leerlingen bij naam, en ik heb goede contacten kunnen opbouwen met de docenten. Voor hen was ik een vraagbaak op het gebied van computers. In de Mediatheek heerste een prima sfeer.'

Een leuke klus

'In 2011 werd ik gevraagd voor de functie van voorzitter van de Huurdersvereniging Midden Maas en Waal. Enkele jaren later kwamen daar ook Jan van As en Willy van de Geijn bij, en met zijn drieën vormen we nu het bestuur.' Sociale huisvesting is volgens Cees een leuke klus. Maar ze zijn wel op zoek naar jong bloed.
'Ja, we zijn tenslotte alle drie senioren, en een paar jongere meedenkers zijn zeer welkom.' Want uiteraard gaat het niet alleen om oudere huurders, ook jonge gezinnen zijn een belangrijke doelgroep. 'Daar willen we graag erg ons best voor doen, maar we hebben wel hulp nodig.
In 2015 hebben we onze naam gewijzigd in 'Huurdersbelangen Druten' (HBD) en sinds 2018 werken we met een nieuwe vorm van participatie. Nu zijn lokaal en centraal overleg van elkaar losgekoppeld. Het centraal overleg bespreekt algemene ontwikkelingen, terwijl het in de lokale vergaderingen meer gaat over allerlei praktische zaken.'

Woningruil

Cees vindt dat er nu meer heil moet worden gezien in woningruil, met name voor mensen die een te grote woning willen ruilen voor een kleinere, met dien verstande dan, dat ze dan niet duurder uit moeten zijn, want een goede huurder moet beloond worden. 'Wij hopen als HBD dat de op handen zijnde fusie iets positiefs brengt. Vooral op het gebied van dienstverlening, communicatie en betaalbaarheid van de woningen valt er nog winst te behalen. Gelukkig hebben we goede contacten en overleggen met gemeente en woningbouwcorporatie, en we hebben ook wezenlijke bijdragen kunnen leveren, met name ten aanzien van duurzaamheid.'

Huren naar draagkracht

'Wij vinden het belangrijk dat iedereen de keus kan hebben voor een goede huurwoning. Woningen bouwen is duur, ik weet het, dat wordt eigenlijk door de markt bepaald. Maar vergeet niet: wonen is nu eenmaal een basisbehoefte. Iedereen moet gewoon een woning hebben.
Wij denken dat het toewijzingssysteem menselijker zou moeten worden, dus minder naar de cijfertjes kijken en meer naar de mensen. Nu kom je boven een bepaald inkomen niet in aanmerking voor een woning met een maandbedrag onder de 710 euro kale huur. We verzetten ons tegen huurverhoging, en streven juist verlaging na. Ons motto is dan ook niet voor niets: Huren naar draagkracht.'

Tevreden

Overigens is Cees zeer tevreden over het wonen in Druten. Alle belangrijke voorzieningen zijn aanwezig, en een centraal punt als D'n Bogerd is ideaal. 'Wat mij betreft moet de gemeente zich (blijven) inzetten voor de realisatie en vervolgens het behoud van de basisvoorzieningen in alle kerkdorpen, zoals goede (betaalbare) woningen, een basisschool, sportfaciliteiten en een dorpshuis c.q. ontmoetingsplek voor iedereen.
Vooral dit laatste is van groot belang voor een goede saamhorigheid in de gemeenschap.
De fysieke toegankelijkheid van de dorpen verdient ook meer aandacht, zoals de aanleg en de renovatie van wandel- en fietspaden in alle dorpen, evenals het onderhoud en behoud van groenvoorzieningen, als het aan mij ligt', besluit Cees.

Door Ton van Hulst.