Op de voorgrond, liggend: soldaat Toelen.
Op de voorgrond, liggend: soldaat Toelen. Foto: grebbeberg.nl

Vergeten Held van Druten

Column Veelstromenland

In het hart van het dorp Druten prijkt het monument ‘Sint-Joris en de draak’, een meesterlijk reliëf dat de eeuwige strijd tussen goed en kwaad belichaamt. Een eerbetoon aan tien moedige zielen uit Druten, Afferden, Deest en Puiflijk die sneuvelden in de strijd tegen de Duitse bezetter.

Ontworpen door de getalenteerde keramist Carel Dericks jr. en kunstenaar Jac Maris, vond dit gedenkteken zijn oorsprong op het Javaplein in 1946. Later verhuisde het naar de Dijkgraafstraat en uiteindelijk naar het Ambtshuisplein, waar het oorspronkelijke keramische reliëf plaatsmaakte voor een bronzen afgietsel. 

Te midden van rode bakstenen en zwarte natuurstenen plaquettes prijkt een gedicht van Anton Coolen, een eerbetoon aan de tien helden die hun leven gaven voor vrijheid. Echter, te midden van deze eerbetuigingen lijkt één naam vergeten: Johannes Franciscus Cornelis Toelen, geboren in Druten op 1-11-1918.

Pleidooi voor Soldaat Toelen (MWO)

Soldaat Toelen, de heldhaftige soldaat die zich op 12 mei 1940, geheel vrijwillig, rennend en fietsend dwars door het vijandige vuur waagde op de Grebbeberg, werd niet alleen benoemd tot Ridder der 4e klasse der Militaire Willems-Orde maar ook tot een schijnbare anonimiteit in zijn geboortedorp.

Waar Ru Paré als ‘verzetsheldin met schilderkist’ de eer van een vernoeming in Druten genoot, blijft Soldaat Toelen tot op heden in de vergetelheid. Zijn moed, beleid, en trouw verdienen meer dan een lintje en vermelding op www.grebbeberg.nl.

Wellicht kan de Veteranenvereniging gemeente Druten iets ondernemen, de belangenbehartigers van de Drutense veteranen en hun relaties. Want bijna 25 jaar na het overlijden van J.C.F. Toelen is het de hoogste tijd dat men de nalatenschap van deze held erkent. Laten we een straat, laan of plein vernoemen naar Johannes Franciscus Cornelis Toelen (MWO), zodat zijn naam niet langer in de schaduwen van de geschiedenis blijft, maar schittert als een sterke herinnering aan diens onverschrokkenheid. Want, opdat wij niet vergeten, moet élke held een rechtmatige plek in de geschiedenis van zijn geboortedorp krijgen.

Door Peter Fontijn