Dichterbij: Vuurwèrk

Een rötje en un vuurpijl
die liggen in de schappen.
Ze hebben nog de tèd
un uiltje te gaon knappen.

Ut is nou net nao kerst,
ut duurt nog wel zes dagen.
Ut rötje kik wè rond,
en zit alsmar te klagen.

‘Hedde gij ‘t al gehûrd?
Ut waar net in ut nijs.
Ze gaon vuurwerk verbieje.
Nou zijn ze echt nie wijs.’

Ut rötje vuult zich rot nou,
en is somber gestemd.
Ut liefste zû ‘t-ie knalle.
Mar hij vuult zich echt beklemd.

De vuurpijl daorentegen
het duidelijk meer plezier.
Ze dartelt langs ut rötje,
en makt gèèr goeie sier.

Ze zit ‘r nie zô mee.
Al gee ut vuurwerk in de ban.
Toch kum oot ut moment,
dè zij mooi schittere kan.

Ut rötje is echt laoiend,
het ut kruit nie uitgevonden.
Z’n luntje is nou immaol kort,
die vurighèd is zonde.

Heel rustig blèf de vuurpijl.
‘Un verbod is al te maf.
Gij wit wè ik oe altèd zeg:
Ut lûp mit un sisser af.’

Door Rinie van Haren