Hamsterwiel

De Gelderlander dook deze week in het dossier Bert’s Animal Verhuur. Wat dat bedrijf flikt is letterlijk en figuurlijk bij de beesten af. Al bijna 20 jaar zijn er problemen met deze ondernemer die nu ook honden fokt. 

Momenteel heeft hij 95 viervoeters in de aanbieding, ongeveer evenveel als het aantal klachten die er tegen hem zijn ingediend. Illegale verhuur, illegale bebouwing, ontoelaatbare geluids-, geur- en andere hinder, rotzooi op het terrein, teveel verkeersbewegingen… Zelfs BOOS heeft er een uitzending aan gewijd, maar niets lijkt te helpen. 

Het probleem is dat Bert de gemeente in de tang heeft. Hij heeft sinds 1992 een vergunning die hem toestaat nog veel meer dieren te houden dan anno nu zou worden toegestaan. Daar komt bij dat instanties jarenlang wat laks hebben opgetreden. Heel veel zaken en activiteiten hadden allang moeten stoppen, maar da’s makkelijker besloten dan gedaan.

Bert blijkt niet alleen dieren maar ook ambtenaren en rechters te kunnen dresseren. Dat trucje is verbluffend simpel: hij legt gewoon iedere rechterlijke uitspraak naast zich neer, spreekt alles tegen en als hij eens zelf een vergunning aanvraagt dan levert hij gewoon een incompleet dossier aan waardoor de boel vreselijk vertraagd of uiteindelijk na heel lang soebatten afgewezen wordt. Best handig, want ondertussen gaat Bert gewoon door met zijn animals verhuren.

Zijn er dan geen manieren hem te raken? Een stevige dwangsom ofzo? Zeker wel! Hij heeft er zelfs al meerdere aan zijn broek gekregen in de loop der jaren. Maar wat dat betreft is Bert zo sluw als de vossen die hij ongetwijfeld graag zou verhuren. Hij blijft vergunningen aanvragen voor nieuwe activiteiten en andere plannen. Niet alleen uit ondernemersdrang, maar vooral omdat de gemeente geen dwangsommen mag innen zolang er nieuwe aanvraagprocedures lopen. Bert heeft het ambtelijk apparaat gegijzeld in een hamsterwiel van hun eigen regeltjes.

Het is te hopen dat wat nu allemaal langs de rechters gaat een allerlaatste keer is en dat er daarna een uitspraak komt waar de honden geen brood van lusten.

Door Patrick Huisman