Dichterbij: Uitstelle

Ik moes vandaag nog eig’luk
de fietsenbeand oppompen
Ik moes ôk nog te veld
vur un paor nije klompen.

Mar ut kum er mar nie van
want ik mot urst nog èète.
Drèk mô ‘k nog naor de winkel
en de sûkker nie vergèète.

Ik haj ôk nog beloofd
um ut greas vandaag te meai-je.
Mar dan zal toch urst de zon
un heel eind motte dreai-jen.

Ik smèèr nou urst un boterham
un gaoi d’r ‘s bij zitten.
En ès ut daluk op is
dan gao’k heel ekkes pitten.

Ut is al haost drie uur
es ik wakker zij geschrokken.
Och miense, wanne dorst.
Ik vat urst un paor slokken.

En nao d’n derde pils
kom ik eindeluk tot rust.
Al mô’k nog naor de winkel
en hè’k nog niks geklust.

Es ik erover naodenk
kom ik nèèrgus mèr aon toe.
Ik moes nog wel wè doen
mar ik zû nie wete hoe.

Mun zin die is nou over.
Niks is un spoedgeval.
Heel misschien dè mèèrge
d’r wel iets lukke zal.

Door Rinie van Haren