Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Dichterbij: Ons Thuis

Column Dichterbij

Ik denk nog dûk terug
aon mun jeugd, dè’s lang gelee.
Ik zè-j daor tot vandaag
nog steeds gelukkig mee.

Ik groeide hier toen op
in un heel werrum nest.
Ons pap en ôk ons mam
die deeje zô hun best.

Ik kan grust vertellen,
ik kwaam noot iets tekort
D’r waar altèd te drinken
en èèten op d’n bord.

D’r was nie echt vakantie
Wel un dagje saam op stap
Naor ut Brabantse pretpark
Mi ons mam en ons pap.

We hâ’n ut echt wel goed
Mar we hâ’n ut nie zô breed.
Ut kon nie heel veul lij-je
Mar ’t waar fijn zogezeed.

Alles waar regelmatig
en mi rust op z’n tèd.
Nao de knipoog van d’n Uil
dan moest-e rap naor bed.

Nog één Weesgegroetje
en un hap lèèvertraon.
En dan waar ut hogste tèd
naor Dromenland te gaon.

Ut huis en de umgeving
ut waar toch zo vertrouwd.
mi ons pap en ons mam
en hun harten van goud.

Door Rinie van Haren