Dichterbij: Werkeloos

Somber kikt-ie vur zich uit
zun kop rust in zun heand
z’n elleboog’ op taofel,
vur um ligt un nije kreant.

Op de achtste bleadzij
daor staon wè vacatures.
Hij solliciteert wè af
en volgt alle procedures.

Mar wè ‘t-ie ôk belt of schrèf
hij kumt-er nergus tusse.
Zun lèèftèd spult un rol.
Dè wit ie ondertussen.

Hij hâ un heel mooi lèève.
En hâ un goeie baon.
Mar toen de boel fejiet ging
kon ie de straot op gaon.

Un groot deel van zun lèève
stond ie vur z’n werruk klaor.
Niks was ‘m teveul,
al was ‘t soms best zwaor.

Hij makte heel wè uren
Tegen overwérk zin ie noot nee.
Toch zit ie vort thuis nou.
En dè vil ‘m nie mee.

De curator waar stellig:
Vur jou hè-k gin plek,
bij un meug’lukke durstart.
Dè zin-tie al drèk.

Mar oot zal ut lukke,
hij blèf ut gewoon proberen.
Want d’r kum veast wèr un tèd
dè t-ie slaagt mi solliciteren.