Gallisch

Op het totaal zielloze CDA en het pittig progressieve Sociaal Maas en Waal na bestaat de Drutense gemeenteraad uitsluitend uit dorpslijsten. Deze ultralokale partijen werken allemaal opzichtig samen en (be)dienen uitsluitend de eigen achterban.

Bovenstaande is geen nieuws, zo gaat het al jaren in Druten. Dit beleid dient het algemeen belang zelden. Dat gaat vaak prima, maar niet nu Druten te maken krijgt met de Regionale Energie Strategie. U weet wel, iets met duurzame, doodenge dingen als zonneparken en windmolens. In Druten is daar best ruimte voor, maar alle dorpslijsten roepen om het hardst ‘niet in mijn achtertuin!’. Logisch, voor je het weet, is je raadszetel verdwenen.

De provincie is echter een maatje te groot voor dat dorpse gedoe en dus werd Druten in die Regionale Energie Strategie gemarkeerd als zoekgebied voor windturbines. De gemeenteraad laat zich niet piepelen en heeft nu zwart-op-wit laten vastleggen dat die klimaatminaretten (inderdaad verzonnen door de PVV) er niet mogen komen.

Druten waant zich dat ene kleine dorpje dat dapper weerstand biedt tegen de klimaatkeizer. Asterix & Obelix aan de Waal zonder toverdrank. Heel dapper allemaal, maar die windmolens komen er gewoon. De provincie is uiteindelijk bevoegd gezag en als Druten niet beweegt, wordt hen de regie ontnomen. De raadsleden doen er dus goed aan om de koppen bij elkaar te steken en zonder last of ruggenspraak te beslissen wat voor Druten de beste plek is.

Maar ze houden hun poot stijf. Dat toont daadkracht en als straks in Arnhem wordt bepaald waar de windmolens komen, kun je de provincie de schuld geven. Om Gallisch van te worden, bij Toutatis!

De enige Drutense partij die wél oog heeft voor het algemeen belang was overigens Sociaal Maas & Waal. De oppositiepartij bleef ‘rechtop in de wind’ staan en dat hoeft ze niet per se stemmen te kosten. In 1987 scoorde Marcha er nog een zeer verdienstelijke vijfde plek mee op het Songfestival.

Door Patrick Huisman