Babbels: Knikkerbaan

De fusie tussen Druten en Wijchen mag dan afgeketst zijn, nu Nederland in de ban is van knikkeren loont het om dit balletje toch weer eens aan het rollen te brengen.

De redenen vóór een fusie zijn namelijk nog lang niet van de baan. Gemeenten worden te klein voor alle taken waar het Rijk ze mee opzadelt. De gemeenteraad krijgt steeds minder te zeggen en daar lijdt ook de kwaliteit van de ambtelijke organisatie onder.

Fuseren is zo logisch, Wijchen en Druten zijn daarom al enige tijd een gezamenlijke werkorganisatie gestart. Het gros van de inwoners merkt of weet daar niks van en dat is frustrerend. Niet in de laatste plaats omdat juist die onwetende bevolking verantwoordelijk is voor het stranden van de fusie.

Afgelopen najaar kregen alle huishoudens een vragenlijst thuis waarin ze zich mochten uitspreken voor of tegen de fusie. Uiteindelijk bleek een kleine meerderheid tegen. Klinkt democratisch genoeg, behalve dat slechts 1/3e van de totale bevolking de moeite had genomen te reageren.

Maar laten we de angsten van anti-fusietypes serieus nemen. Niemand wil een giga-gemeente die blind is voor de behoeftes van een burger, straat, wijk of dorp. Laten we daarom eerst serieus en inhoudelijk kijken naar wat inwoners willen van hun gemeente. Hoe zorgen we ervoor dat inwoners van Batenburg en Bergharen of van Deest of Druten allemaal hetzelfde behandeld worden? Hoe voorkomen we dat straks alle voorzieningen in Wijchen gecentreerd worden en de rest het nakijken heeft?

Inventariseer al die wensen en angsten. Probeer problemen op te lossen en wees op zijn minst realistisch over de mogelijkheden. En ga dan nog eens kijken of een fusie mogelijk is. U kunt het natuurlijk ook allemaal niet doen en uw kop in het zand steken. Op een dag ligt dan de regie ineens bij de provincie Gelderland en dan is er pas echt stront aan de knikker.

Patrick Huisman