Babbels: Ei-en-dop

Hoezee, op 1 januari 2022 zijn we een nieuwe fusiegemeente rijker! Een kleintje van 16.000 inwoners gaat dan samen met een grotere van zo’n 42.000 burgers. En dat alles na een lang fusietraject waar lokale partijen heel wat gebakkeleid hebben om de boel rond te krijgen. Makkelijk was ’t niet, maar we zijn eruit!

Ik heb het niet over Wijchen en ’t kleinere Druten, maar over Landerd en Uden in Brabant. Nee, in deze regio ketsten de fusieplannen af na de uitslag van het Drutense draagvlakonderzoek dat weinig draagvlak had. Uit cijfers blijkt dat slechts eenderde van de inwoners die enquête heeft ingevuld en van dat aantal was uiteindelijk 53 procent tegen.

De gemeentes zwichten dus voor het Calimero-gepiep van een kleine, vocale minderheid. Een minderheid die zich laat leiden door Welzijn Druten, een partij die haar achterban graag bang maakt met het doembeeld te eindigen als buitenwijk van Wijchen.

In Landerd en Uden was van dergelijke sentimenten niets te merken. Misschien omdat het leven goed is in ’t Brabantse land, ondanks de naam op het gemeentebordje? Eén ding is zeker: er wordt daar niet zo zielig gedaan als nu door de tegenstanders in Druten.

En zielig is het, want Wijchen en Druten werken al samen. Dit betekent in de praktijk dat 95 procent van het beleid hetzelfde is of zal worden. Anders kunnen de ambtenaren (die al lang in één organisatie zitten) hun werk niet meer goed doen.

Maar houd moed, mensen die het grote belang van een fusie wel inzien, die verder kijken dan de voordeur van het gemeentehuis en die ook weten dat kleine gemeentes niet langer alleen alle grote opgaves aankunnen. In Landerd en Uden ketste de fusie de eerste keer ook af. Dat hoort bij de laatste stuiptrekkingen van kleingeestige dorpspolitiek.

En voor alle Calimero’s zal ik het simpel uitleggen: kom op, een half ei is toch beter dan die lege dop op je kop?

Door Patrick Huisman