Babbels: Ideale(n)analyse

Column Column Babbels

De Gelderlander kopte afgelopen zaterdag groots over 'een gedwongen en gedoemd huwelijk'. Dat ging gek genoeg niet over de hereniging van Dreetje Hazes en Monique, die twee zijn namelijk niet getrouwd.

Nee, het betrof een analyse van de Beuningse politiek door sterverslaggevers Bianca Govers en Peter Deurloo. Een analyse die zoveel flauwekul bevatte, dat dit sufferdje de kwaliteitskrant moet verbeteren.

Van een ‘gedwongen huwelijk’ tussen BN&M, VVD en/of CDA is namelijk helemaal geen sprake. Deze partijen zijn al zo ontzettend lang natuurlijke coalitiepartners. Dit in tegenstelling tot de huidige gegadigden. GroenLinks en de PvdA kunnen al twintig jaar op geen enkel vlak samenwerken met BN&M. Alleen al bij de gedachte dat ze een coalitie moesten vormen met de grote boze lokale, moest menig links raadslid aan het vlugzout.

En dat is ook niet verwonderlijk, het zijn twee totaal verschillende werelden. Doorgaans gaan rechtse partijen prat op pragmatisme, terwijl links vaker idealen omarmt. Idealen die met BN&M niet te verwezenlijken zijn. Maar waarom schurken deze partijen nu toch tegen elkaar aan?

Welnu, tot voor kort was Pascal Cobussen fractievoorzitter bij BN&M. Het is geen geheim dat Pascal VVD stemt, terwijl zijn opvolger Eric van Ewijk een stuk linkser is. De kans dat hij bij landelijke verkiezingen hetzelfde hokje rood kleurt als Frans Houben van GroenLinks lijkt me zeer groot. Dan snap je de BN&M koerswijziging ineens stukken beter.

Maar links of rechtsom, BN&M gaat voor de macht en duldt geen tegenspraak. Dat is het enige voordeel aan deze belachelijke politieke stoelendans. We zitten twee jaar van de gemeenteraadsverkiezingen. Dat is net lang genoeg voor de PvdA en GroenLinks om de BN&M machtspraktijken zelf te ondergaan. Dan is er in maart 2022 geen partij meer die met ze wil.

Hoewel, met de SP is nog niet geregeerd. Als ik BN&M voorman Van Ewijk was, zou ik fractievoorzitter Jos Swartjes maar te vriend houden.

Door Patrick Huisman