Babbels: Wipkipbeleid

Nederland vergrijst en speeltuintjes zijn het slachtoffer. Met minder kinderen staat het gros te verstoffen. De gemiddelde 30+'er maakt immers niet meer zo vaak gebruik van glijdbaan of schommel en op die leeftijd bestijgt men de wipkip liever binnenshuis.

Beuningen kampt ook met dit speeltuinprobleem, maar heeft een creatieve oplossing: ze hebben 100 overtollige speeltoestellen geveild. Piet de Klein is daar als verantwoordelijk wethouder enthousiast over, zo meldde de gemeentelijke website. Ik snap dat, zelf had ik Piet maar wat graag met droge ogen een wipkip zien veilen.

Maar eerlijk is eerlijk: de veiling bracht bijna 40.000 euro op, zo'n 400 euro per toestel. Best nog veel geld voor een tweedehands en vakkundig afgeragde wipkip. Zeker als je weet wat de gemiddelde wip moet opbrengen en daar zit de kip niet eens bij inbegrepen.

Helaas gaat die 40.000 euro naar de algemene middelen en wordt het niet specifiek ingezet voor jongeren of kinderen in de gemeente. Goed, er is beloofd dat daar heus nog weleens een plan voor komt. Tja. Een typisch voorbeeld van halfslachtig Beunings wipkipbeleid. Of je zegt: we verkopen die speeltoestellen en zetten het apart voor de jeugd óf je stopt het terug in de algemene middelen, punt.

Er vanuit gaande dat het geld inderdaad gaat naar sport en spel voor onze minderjarige medemens stel ik voor 'Kindervreugd' aan de Houtduiflaan op te knappen. Het is een prima speeltuin, maar net zo vergrijsd als de bevolking die 'm links laat liggen. Dat kan stukken beter en creatiever, dus investeer daar de centjes in.

En kijk dan eens goed om je heen. Er zijn tegenwoordige prachtige speeltoestellen op de markt of laat iets maken speciaal voor Beuningen, er zijn vast creatieve geesten in de gemeente. Eén ding wil ik absoluut niet meer zien in deze vernieuwde speeltuin: U voelt 'm al, de wipkip.

Door Patrick Huisman