Babbels: Verstandshuwelijk

Voordat ik vertrek naar Tel Aviv om mijn plicht als Songfestival fanaat te vervullen, wil ik even terug naar vorige week. Toen schreef ik voor deze krant een nieuwsverhaal over het college van BN&M, CDA en VVD en de kritiek van de Beuningse oppositie na één jaar.

Voor dat stuk stuurde ik alle fractievoorzitters per mail een aantal eenvoudige vragen. Iedereen gaf inhoudelijk antwoord, behalve VVD en het CDA. Zij mailden me antwoorden, maar jammer genoeg niet op de vragen die ik gesteld had.

De eerste boodschap van beiden was eigenlijk dat ze geen zin hadden om de vragen te beantwoorden, gevolgd door een complete lofzang op het college. Onzin natuurlijk. Het gaat namelijk helemaal niet zo geweldig. Het is een college dat op de winkel past, geen beslissingen durft te nemen en om te zeggen dat de wethoudersploeg een vriendenclub is, mag op z'n minst overdreven genoemd worden.

Frans Houben van GroenLinks baalt natuurlijk dat hij als winnaar de coalitie niet in mocht, maar de nestor van de raad is wel zo professioneel dat hij dat niet laat mee wegen in zijn oordeel. En zijn oordeel was niet hard, maar vernietigend: 'Ik loop al een tijdje mee in de Beuningse politiek en moet helaas constateren dat dit verreweg het slechtst functionerende college is dat ik me kan heugen.' Niet bepaald 'douze points', om in Songfestivalsferen te blijven.

Dit college moet eens echt aan de bak of constateren dat het samen niks wordt en ermee stoppen. Ga eens samen de hei op, formuleer doelen en toon wat initiatief. Kortom, 'dare to dream' zoals de slogan van het Songfestival dit jaar ons zegt.

En anders? Dan wordt het een verstandshuwelijk dat gedoemd is over drie jaar alsnog uit elkaar te klappen. Duncan Lawrence die zingt het al in zijn lied Arcade: 'loving you is a losing game'.

Door Patrick Huisman