Soep Dodewaard

Eind jaren zeventig van de vorige eeuw zat ik ineens in een actiegroep. Stop Dodewaard. Met andere mensen uit Druten, Deest, Dodewaard enzovoorts. De ramp met de kerncentrale in Harrisburg in de USA was net geweest. Later zou daar Tsjernobil in Rusland nog bij komen. Wij hadden ook een kerncentrale, recht tegenover Deest.

Van mijn oma van de Blauwe Sluis had ik al een boekje wat iedereen in de regio, in de jaren voor de bouw van die centrale, in de bus gekregen had. Als er een ongeluk was, dan onder de tafel gaan en boeren in het veld moesten gaan liggen met een jas over hun hoofd. Heb dat boekje nog.

Actiegroep schreef een krantje. Twee leden van de SP in een VW Kever deden ook mee. Waren lastige gasten. Bij elke vraag moesten ze eerst overleggen met hun hoofdkantoor. Mochten niet zelf nadenken. Duizenden kranten kwamen binnen van hun drukkerij. Met de opdracht dat we bij iedereen moesten aanbellen en om een bijdrage vragen. Flikker op zeg.

Heb bij het rondbrengen alleen bij een paar ondernemers aangebeld. Met heel veel succes. Aannemer Hemke van Mulukom snapte er alles van. 'Met zo'n gevaarlijk ding vlakbij kan ik geen huizen bouwen en verkopen.' Hemke en collega's betaalden de hele oplage van die kranten.

Caféhouder en kok Jo van Oss (nu 89) zorgde voor de catering van een tentenkamp in Dodewaard. Slager Geert van Kraaij (nu 67) leverde hem het vlees. Geloof dat het kamp was op 24 mei 1980. Twee enorme pannen soep, lekker ruikend, in een gammel VW busje. Hele discussie op het tentenkamp over welke soort soep er moest komen. Niet over kernenergie. Stapt Jo het podium op: 'Mensen, de uitslag is erwtensoep met worst en draadjesvlees. Eet smakelijk.'

Dodewaard ging later dicht. Mede dankzij de heerlijke 'Soep Dodewaard' van Jo en Geert.