Gerrit Lazet
Gerrit Lazet Foto: Maik Jansen

De Maas&Waler dat ben ik: Gerrit Lazet

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Gerrit Lazet
Woonplaats: 65 jaar
Leeftijd: Maasbommel

Zijn jeugd bracht Gerrit door in Dodewaard. In de jaren ’80 werkte hij, naast zijn werk als ambtenaar, in het weekend bij De Roskam in Ommeren, waar hij zijn vrouw ontmoette. Hij is tot nu toe bij diverse gemeenten en bedrijven werkzaam geweest. ‘Ik heb van alles gedaan. De laatste jaren hield ik mij voornamelijk bezig met procesverandering, meestal digitaliseringstrajecten. Maar nu ben ik wel aan het afbouwen, ik doe niet zoveel spannends meer op mijn werk.’ 

De grote passie van Gerrit zit hem in het organiseren. ‘Mensen enthousiasmeren, ze in beweging krijgen om uiteindelijk samen iets op te bouwen, daar leef ik voor.’ Het begon zo’n beetje in de jaren ’70, toen Gerrit aan de wieg stond van het Dodewaardse jongerenwerk. ‘Toen was het nog een disco, maar nu is het uitgegroeid tot een soort sociëteit met zelfs een eigen gebouw. In 2019 kwam ik bij de Maas en Waalse musicalstichting terecht: mij werd gevraagd structuren op te zetten om de organisatie te stroomlijnen. Dat is iets creatiefs, en dat vind ik heerlijk om te doen.’ 

Hanzestad
De musical komt echter dit jaar een beetje in de verdrukking voor de gedreven Maasbommelnaar. ‘Op het ogenblik gaat zo’n tachtig procent van mijn tijd zitten in het Hanzeweekend, dat komend weekend plaatsvindt. We willen ons dorp profileren als Hanzestad. Voor mij is er niets leukers, maar wat zit er veel werk in… Middels een stukje nagebouwd dorp willen we de sfeer van het jaar 1400 oproepen. Het middeleeuwse stadje is prefab gebouwd en wordt aangekleed met allerlei aansprekende attributen en rekwisieten, zodat het een passende achtergrond vormt voor onder andere troubadours, ridders en boogschutters. Die laatsten verzorgen overigens ook boogschietlessen en ridderspelen voor de kinderen, die op nog een andere wijze bij het festijn betrokken zijn: ze mochten meehelpen de kwijtgeraakte sleutel van het schip van de Hertog terug te vinden. Het Hanzeweekend is trouwens niet alleen leuk, je kunt het ook zien als een soort bewustwordingsproces: we willen nog eens goed benadrukken dat Maasbommel een echte Hanzestad is.’

Gerrit vertelt vol vuur over wat er nog meer in de planning staat: er komt een heus Hanzeschip, een kogge, er zijn re-enactment groepen uitgenodigd, en oude ambachten laten het verleden herleven. ‘Ik vind wel dat het er goed uit moet zien, ik hou ervan als alles zoveel mogelijk klopt.’ Met enig ingehouden plezier wijst hij op een oude teil in zijn schuurtje. ‘Kijk, daarin gaan straks een paar emmers potgrond, en wie een kostuum draagt dat er te netjes uitziet, mag zijn kleding eerst even in de teil doen, haha!’
Veel Maasbommelnaren lopen warm voor het evenement; de animo groeit nog steeds. Dat is niet vreemd, want wie gehoord heeft over de historische platbodems met aan boord de Hertog van Gelre en zijn gevolg, en over de brocantemarkt en de samenwerkende horecapaviljoens kan alleen maar ook deel uit willen maken van dit aanstaande gebeuren. Verschillende groepen zijn al tijden druk in de weer: bouwploegen, naaigroepen, schilders, noem maar op.

Verbroedering
Gerrit: ‘We schrijven hier een klein stukje geschiedenis. Over Maasbommel is weliswaar niet veel historische documentatie, maar ik vind het prachtig van alles te bedenken en uit te (laten) voeren. Ik denk dat we op deze manier ook een soort inburgering of verbroedering kunnen stimuleren; veel dorpsgenoten doen mee, als figuranten, vaandelmakers, verkeersbegeleiders, en veel meer. Ik weet zeker dat er in bijna ieder huis hierover komend weekend wordt gesproken.’

Gerrit Lazet is niet van plan achterover te leunen als hij over enige jaren met pensioen gaat. ‘O nee, ik zit vol creativiteit. Ik heb veel gedaan met beletteringen, en op de computer speel ik graag met afbeeldingen in Paint en zo. En ik zit al wel een beetje vooruit te kijken. Misschien komt er ooit een vervolg op het Hanzeweekend. In welke vorm: geen idee. Het fraaie park is echt een ideale plek voor dit soort activiteiten. We hebben een vrij klein organisatiegroepje (en gelukkig doen onze vrouwen ook enthousiast mee) en kijken nu al uit naar het professionele filmverslag dat wordt gemaakt. Dan kunnen we tijdens de vrijwilligersavond een week later alles nog eens in geuren en kleuren terug beleven.’ Want dat het een mooi weekend wordt, dat staat vast voor Gerrit.

Door Ton van Hulst