Dichterbij: Nege maonde

Hier in mama’s buik
daor zit ik opperbest.
Mar ik heb pas geheurd,
ze lup nou op ‘t lest.

Dè betekent dan vur mijn
dè ik mot gaon verhuizen.
Mar ik peas toch noot
daoronder dur die sluizen?

Daor is ut vul te smal
ik denk dè ik mar blijf.
Ik zit hier al zô lang
gevangen in heur lijf.

Hier is ut lekker wèrrum
daorbuiten is ut koud.
Di plekse op te geve
dè wil ik vur gin goud.

Ik zwom wè in ut waoter
mar opins is dè verdwene.
En um de paor minuten
zie ik twee bovenbene.

De druk die nimt hier toe
ik heur ons mam flink puffen.
Ik krijg soms haost gin lucht
en lijk wè te versuffe.

De druk die wor te groot,
d’r is nou echt wè gaonde.
Ze trekke mijn d’r uit.
Nao al die nege maonde.

Ik kijk nijsgierig rond
en krijg er meelij mee.
Want ès ik janke gaoi
dan janke hullie mee.

Door Rinie van Haren