Gerda Hulsen-Peters.
Gerda Hulsen-Peters. Foto: Ger Loeffen

De Maas&Waler dat ben ik: Gerda Hulsen

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Gerda Hulsen
Woonplaats: Beuningen
Leeftijd: 65 jaar

‘Ik vind het eigenlijk wel een beetje spannend, zo in de krant. Maar iemand zei me vorige week: je moet het gewoon doen, en nou, hier ben ik dan.’ Op een ontspannen maar lichtelijk drukke manier vertelt Gerda over het huis hiernaast. Haar ouderlijk huis, waar zijzelf en haar kinderen geboren zijn. ‘Ja, zelfs in dezelfde kamer’, haast ze zich te zeggen. ‘Ik ben zeer dankbaar voor het feit dat ik voor mijn ouders heb kunnen zorgen en heb een fijn gevoel nu op dezelfde plek te mogen wonen, in ons nieuwe huis, waar we onze groentes uit eigen tuin eten.’

Zwemonderwijzeres
Nadat haar kinderen geboren waren, besloot ze te stoppen met werken. ‘Ik had een jaar of vijftien gewerkt in het zwembad, als zwemonderwijzeres. Het omgaan met mensen uit verschillende lagen van de bevolking heeft mij altijd getrokken. Na de middelbare school zou ik eigenlijk beginnen met een opleiding in de Z-verpleging, maar dat ging toch niet door. Ik hielp al in het zwembad, als vrijwilliger, en kreeg de gelegenheid mijn hobby voort te zetten als werk. Mijn passie ligt onder andere in het begeleiden van mensen, en met name kinderen, die wat meer aandacht en ondersteuning kunnen gebruiken, vooral op zwemgebied. Het geven van zwemtechnische tips bij zwemtherapie aan kinderen met een rugzakje was een uitdaging voor mij; ik wilde graag kinderen die moeite hebben met bewegen in het water iets leren en hen helpen hun waterangst te overwinnen en zelfredzaam te zijn bij een val in het water. Ze kwamen er dan achter dat het water je zelfs kan helpen. Samen zochten we naar een manier om prettig in het water te kunnen bewegen. Het heeft ook vaak een positieve weerslag op de ouders gehad. Het kind staat voor mij centraal. Hiermee ben ik pas een paar jaar geleden opgehouden.’

Werkgroep eerste communie
Op school is Gerda hulpouder geweest, mede omdat ze zich wilde blijven ontwikkelen en bijblijven. Daarnaast was ze gedurende vijftien jaar lid van de werkgroep voor de eerste communie. ‘Wij bereidden de kinderen voor op hun eerste communie en probeerden daarbij uit te gaan van een moderne, levensbeschouwelijke manier. Vanuit de kerk ben ik tevens betrokken bij het zogenoemde verhalenuurtje. We kunnen eigentijdse verhalen vertellen, maar evengoed iets uit de bijbel, niet per se gericht op één bepaald geloof. We kijken op een bredere manier, dus ook naar andere grote godsdiensten, in de wetenschap dat alle geloven uiteindelijk toch naar hetzelfde doel leiden; alleen de weg ernaartoe is anders. Gewoonlijk gaan we uit van thema’s, bijvoorbeeld vergeven en vergeten, of heel dagelijkse dingen zoals pesten, en de sacramenten van de kerk. Kinderen weten hier overigens vaak meer van dan je misschien zou denken.’

Kerststal
Haar hobby bloemschikken heeft ze ook ingezet in de kerk, hoewel anderen nu het stokje hebben overgenomen. ‘Ja, ik kan nu eenmaal niet alles doen, ik moet simpelweg keuzes maken. De kerststal bijvoorbeeld, die help ik ieder jaar mee aankleden, als de bouwers klaar zijn. We beginnen vaak al voor te bereiden na Sinterklaas, en genieten tijdens Kerst van de reacties van bezoekers, die soms van behoorlijk ver komen. De kerstbeelden die wij tentoonstellen komen uit de kerk van Winssen; het is goed dat ze hergebruikt worden, natuurlijk ook voor de mensen uit het dorp hiernaast. Vroeger hadden we met stoffen kleding aangeklede beelden, maar die werden steeds slechter en konden op den duur niet meer gebruikt worden. Misschien komt er nog eens een tentoonstelling van oude kazuifels uit Ewijk.’ Gerda heeft tijdens afgelopen Pasen meer bezoekers in de kerk gezien dan normaal, maar het zijn wel voornamelijk de ouderen. De jongeren komen volgens haar wel tijdens de grote feestdagen. ‘Het is natuurlijk wel onze intentie iedereen erbij te betrekken, maar het ontbreekt ons helaas aan menskracht. Wat ik betreur is dat er de laatste jaren veel negatief nieuws over de kerk naar buiten komt, maar ik vind wel dat je het in verhouding moet zien; je moet de zaken uiteraard niet uitvergroten.’

Beuningen en Ewijk
Het wonen in Beuningen is ronduit prettig, vindt ze. ‘Hoewel, ik moet zeggen dat ik als kind meer georiënteerd was op Ewijk. En in de krant komen: nou, dat valt me toch wel heel erg mee!’ lacht Gerda Hulsen uit Beuningen.

Door Ton van Hulst