Opvang

Beuningen en Druten hebben een gemeend groot compliment verdiend. Ze zijn verre van de grootste gemeentes, maar nemen toch de verantwoordelijkheid om een zeer substantieel aantal Oekraïense vluchtelingen op te nemen.

In Druten gaat het om maximaal 150 mensen die het komende half jaar op een cruiseschip aan de Veerdam opgevangen worden. Beuningen huisvest maximaal vijf jaar maar liefst 240 mensen in nieuw te bouwen chalets op het Asdonckterrein.

Deze ruimhartige gebaren tonen helaas wel aan dat we er behalve de oorlog nog een crisis bij hebben: selectieve barmhartigheid. Toen het in 2015 compleet misging in Syrië stonden ook duizenden door oorlog getraumatiseerde mensen voor onze poorten. Laat ik niet iedereen over een kam scheren, maar toen was het sentiment wel een tikkie anders.

De (lokale) overheid viel amper te porren om vluchtelingen op te vangen. Volgens de publieke opinie ging het om ‘mensen die hier toch eigenlijk niet goed passen’. Gemeentes die toch verantwoordelijkheid voelden konden in het meest gunstige geval rekenen op afkeuring. Regelrechte bedreigingen voor burgemeester en wethouders waren echter niet ongewoon.
Dergelijke wanklanken en daden blijven nu gelukkig uit. De ene na de andere hartverwarmende actie wordt op touw gezet en dat maakt plaatsvervangend trots. Zelfs al schuurt ’t wel dat we harder lopen voor groepen die toevallig meer lijken op wie we in de spiegel zien.
Beuningen probeert daar overigens wel iets aan te doen, zo viel te lezen in het persbericht over de chalets. ‘Als de noodopvang voor Oekraïners binnen de periode van vijf jaar niet meer nodig is, kunnen ook andere doelgroepen (vluchtelingen uit andere landen, mensen die met spoed op zoek zijn naar een woning of reguliere woningzoekers) gebruik maken van deze opvanglocatie.’

En ik zie nog een heel ander voordeel: door die chalets is het onzalige woningbouwplan op de Asdonck ook met vijf jaar vertraagd. Wie weet komt van uitstel afstel… Soms kent een besluit echt alleen maar winnaars.

Door Patrick Huisman