Angstgolf

Ik maak mij een beetje zorgen om u. Of beter gezegd: om de gemiddelde Nederlander en daar valt u als lezer van de Maas & Waler uiteraard ook onder. Er bereiken me zoveel verontrustende berichten dat we toch eens ernstig moeten praten. 

Na twee jaar corona lijkt u permanent in de schrikstand geraakt en vooral druk met eigen leed. Het kleinste ongemak is ineens een onoverkomelijk probleem. Toen vorige week vanwege de sneeuw code geel werd afgekondigd lag het land uit voorzorg al op z’n gat. Ik zag zelfs een interviewafspraak binnen Maas en Waal niet doorgaan, omdat de persoon het niet aandurfde met de auto Boven-Leeuwen te verlaten. 

Omroep Gelderland meldt dat de inschrijving van de Nijmeegse Vierdaagse voor het eerst in jaren niet volloopt. De reden? Vrees voor een nieuwe coronagolf en ook de prijsverhoging van het wandelevenement en de bijbehorende biertjes maakt huiverig. 

En ja, natuurlijk is corona nog niet weg. Maar van schrikken, klagen en vermijden wordt niemand beter. Denk liever aan de Vierdaagse-organisatie die er na twee keer afgelasten heus niet rijker op is geworden. Om over onze geteisterde horeca nog maar te zwijgen. 

Maar dat is uw probleem, beste lezer: u meent recht te hebben op een zorgeloos leven zonder risico’s. Een leven waarin u niets hoeft in te leveren. En dat is natuurlijk niet realistisch, vraag maar aan de Belastingdienst.

Het is daarom ook onrealistisch om te verwachten dat de regering de toegenomen kosten van levensonderhoud compenseert. Zijn we volwassen mensen of klagende kinderen die bedelen om meer zakgeld? Natuurlijk hebben de allerarmsten alle hulp nodig, maar u kunt zelf ook genoeg doen. Een dikke trui en de verwarming iets lager, iets minder uit eten… Ja, het wordt een tikje behelpen. Maar je helpt jezelf wel. 

En wie nog steeds bang is, kan ik die klassieker van Robert Long aanraden: ‘Wie ‘t meeste angst heeft, heeft vaak het minst te vrezen.’

Door Patrick Huisman