Theo Verhoeven
Theo Verhoeven Foto: Maik Jansen

De Maas&Waler dat ben ik: Theo Verhoeven

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Theo Verhoeven
Woonplaats: Druten
Leeftijd: 79 jaar

Ondanks het feit dat Theo gedurende 35 jaar in Nijmegen werkte, 10 jaar bij de Pompekliniek en 25 jaar bij de Stichting voor Jeugd en Gezin, heeft hij tot zijn 65e in zijn geboortedorp Afferden gewoond. In 1957 verliet hij de LTS als vakkundig meubelmaker en vond een baan in de meubelindustrie, maar na enige tijd merkte hij dat dit werk hem geen voldoening gaf. ‘Ik vond het een leeg bestaan en zocht naar meer verdieping. Ik werd lid van de drumband, van het kerkkoor, de fanfare en van het toneel. Van de toenmalige erg erudiete regisseur in Afferden, Frans Koopman, heb ik veel geleerd op taalgebied. Langzamerhand ging ik inzien dat alles betekenis heeft.’ 

Carrière
Toen hij in dienst kwam, maakte Theo een jaar lang muziek bij het trompetterkorps van de Marechaussee, en maakte er kennis met grote evenementen als de Taptoe Delft en het Wereldmuziekconcours in Kerkrade. ‘Als onzeker en introvert kind uit het kleine boerendorpje Afferden kon ik mij ontwikkelen. Ik trad in dienst bij de Pompekliniek, als meubelmaker, maar na vier jaar werd ik daar maatschappelijk en inrichtingswerker. Ik heb ook 25 jaar gewerkt als jeugdhulpverlener bij de kinderbescherming, waarvan de laatste tien jaar als unitmanager verantwoordelijk voor de regio Gelderland-Zuid.’

Theo zat tevens in een ZMLK-schoolbestuur in Nijmegen en bij enkele vaardigheidsprojecten voor werkende jongeren, fungeerde als hulpsinterklaas en maakte deel uit van het bestuur van de Afferdens toneelclub en van De Meent. Het Maas en Waals Mannenkoor kende hem gedurende ruim twaalf jaar als voorzitter.

Bewaorsmiense
‘Kijk, de toneelvereniging bood mij de gelegenheid in een andere rol te duiken. Mijn werk stond vaak bol van de emoties, en bij het toneel kon ik heerlijk mijn hoofd leegmaken. Inmiddels heb ik al 60 jaar op de planken gestaan: 45 jaar in Afferden en 15 jaar bij de Bewaorsmiense. Tussendoor had ik tevens allerlei rollen in losse producties. Alles bij elkaar genomen heb ik wel in 40 of 50 stukken gespeeld.’ Bijna geroerd vertelt hij over het eerste stuk van de Bewaorsmiense: ‘Op het toneel herkende ik veel van het leven van mijn ouders en toen wilde ik per se meedoen. Voor mij als toneelspeler betekende het een warm bad, vooral ook doordat de spelers door de werkgroep in de watten werden gelegd. Als je je realiseert dat de stukken van Antoon Hol soms wel drie uur duurden, begrijp je wel dat dat erg fijn was. Geweldig vond ik het ook in het Maas en Waals dialect te kunnen spelen, na al die voorgaande stukken in het Nederlands!’

Boeken lezen
Theo Verhoeven is een enthousiast prater. Je ziet aan zijn hele gelaatsuitdrukking dat het toneel hem bijzonder aan het hart gaat. Maar hij doet meer. Boeken lezen bijvoorbeeld. ‘Zonder lezen kan ik niet oud worden. Al sinds mijn achtste ging ik in Afferden bij de bibliotheek boeken halen. Als jongere las ik voornamelijk over geschiedenis en Amerikaanse en Scandinavische thrillers en romans. In de jaren ’70 veel over communicatie, de ontwikkeling van kinderen en de begeleiding van gezinnen. En de laatste 20 jaar romans van over de hele wereld, met een voorkeur voor literaire thrillers.’

Reizen en tuinieren
Twee jaar geleden kreeg Theo een aneurysma. ‘Maar ik heb het gered, en ben blij weer te kunnen wandelen door de Maas en Waalse dreven. En regelmatig stap ik op de fiets. Gelukkig kunnen we weer op vakantie gaan. We zijn behoorlijk bereisd; we hebben bijna de hele wereld al gehad, zeg maar. Vooral oude culturen trekken mij erg aan. Deze week bezoeken mijn vrouw en ik Jordanië. Ik voel me nu weer sterk, maar het aneurysma heeft me psychisch wel behoorlijk aangegrepen. Ik ben me zeer bewust van de betrekkelijkheid van alles en wil geen spanningen meer hebben. Waar ik rust in vind, is het tuinieren, in onze vroegere tuin in Afferden en nu in het park hier tegenover. Ik ben er vrijwilliger en zit in het bestuur.’

Een echte Aofferse
Theo kent zijn huidige woonplek al sinds het een oude boomgaard was. ‘We hebben leuke, betrokken buren, en hiervandaan kunnen we gemakkelijk veel bereiken, met de fiets. Dichtbij zijn leuke eethuisjes, en, niet te vergeten: de Bogerd. In Druten voel ik mij op mijn plek, hoewel ik altijd een echte Aofferse zal blijven’, besluit Theo.

Door Ton van Hulst