Rex Broekman
Rex Broekman Foto: eigen foto

Schatkistje

Column Column Rex

De keuze is reuze. Honneponnie, trapleuninkje, hangbuikzwijntje, bonbonneke, snoezepoesje, tijgertje, tulp van m’n gulp, frummeltje, drollepolletje, billetje, wurrumpie, tarzan of toch liever gewoon lieverd of schatje. Kiest u maar een vleinaam of koosnaam uit voor het geval dat u deze nog niet gebruikt in de relatiesfeer. Ik kreeg altijd gruwelijk de kriebels van koosnamen. Niet alleen als ik ze zelf toegeroepen kreeg, maar ook wanneer vrienden die ineens van hun nieuwe partner kregen opgeplakt. Niks zo gênants als het horen van een koosnaam in het openbaar. Het mooist zijn eigenlijk de koosnaampjes van stellen die elkaar de tent uitvechten, maar elkaar gewoon toch steevast lieverd blijven noemen.

Laatst nog, liep ik in de Action in Beneden-Leeuwen. Boodschappen doen is voor mij iets ontspannends en ik heb dan altijd mijn voelsprieten paraat om te kunnen genieten van kleine dingen. Een chagrijnig stel van een jaar of dertig greep mijn aandacht. Ze stonden beiden in een verschillend gangpad en riepen over de stelling heen naar elkaar. “Poepje, kijk eens wat leuk!” “Ja Natje, maar wat moeten we ermee?” Ik ga ervoor het gemak maar even vanuit dat de dame in kwestie Nathalie of Natasja heette en daarom deze koosnaam had. “Lieverd, dit is toch té cute voor thuis!” We hebben er toch niks aan, zonnestraaltje?”

De dame wilde overduidelijk een nutteloze, emotionele impulsaankoop doen, terwijl manlief de functionaliteit van prullaria aan de kaak wilde stellen. Vrouwlief, zonder goede argumenten te gebruiken overigens, won de discussie. Het gevolg hiervan; dit stel was weer wat rommel in huis rijker en ik stond enigszins verbijsterd over mijn eigen verleden van koosnamen na te denken. Ik bedacht me ineens dat ik tot drie jaar geleden ook dikwijls ‘Rexito’ en ‘Rexiño’ genoemd ben. Het had misschien toch wel iets, denk ik nu achteraf.

Door Rex Broekman