Patrick Huisman.
Patrick Huisman. Foto: GER LOEFFEN

Pontjesprinsen

Column Column Babbels

Als rechtgeaarde linkse rakker trek ik in de eeuwige strijd tussen werkgever en werknemer op voorhand partij voor de werker. Lang leve de FNV die opkomt voor de gewone man. 

Maar door de stoere veermannen van de Maasveren dreigt mijn geloof in de vakbond tussen wal en schip te belanden. De pontjesvaarders steggelen al tien jaar over hun CAO en denken er niet aan iets in te leveren. 

Feit is dat de stichting Maasveren op financieel gebied al jaren een zinkend schip is. Vorig jaar moesten al meerdere centen slurpende bestuursbobo’s vertrekken. Om de boel solvabel te houden, is het nu noodzakelijk om de arbeidsvoorwaarden van nieuwe werknemers enigszins te versoberen. De pontjesbazen houden echter de boot af. Zodra ze hun zin niet krijgen, wordt er gestaakt.

Als gevolg van deze koppigheid wordt het sociale leven in de regio ontwricht. De dorpsplatforms van de Maasdorpen schreven al een brandbrief. Door de stakingen kunnen scholieren amper naar school. Familieleden moeten extra ver omrijden om mantelzorg te verlenen. Om ’t heen en weer van te krijgen. 

Natuurlijk gun ik iedereen z’n boterham en zelfs nog beleg. Maar een startsalaris van 3600 bruto voor 36 uur per week? Plus een standaard onregelmatigheidstoeslag, ook als je alleen tijdens kantooruren werkt? Leest u nog of bent u al zelf aan het solliciteren?

De bestuursleden van stichting Maasveren stapelen inmiddels zonder succes alternatief voorstel op alternatief voorstel. De FNV ziet het als een prestigeproject en stuurde zelfs de landelijke voorman naar Appeltern. De man deelde gebak uit op het veer, want ieder pondje gaat door het mondje. 

Verder is de reactie van de FNV ronduit arrogant: ‘We kunnen niets met die brief van de dorpsplatforms, de veermannen bepalen het.’ Dan wordt het nu tijd dat de pontjesprinsen eens echt hun verantwoordelijkheid nemen en serieus gaan onderhandelen. Wie wordt de bruggenbouwer in pontjesland? 

Door Patrick Huisman