Erectie

Het was maar een klein nieuwsbericht op de website van deze krant. Gelderse ouders zijn niet bijster creatief met het bedenken van een voornaam voor hun  pasgeboren kroost. ‘Wij’ Gelderlanders staan namelijk op plaats zeven van twaalf, maar in Limburg hebben ze de minste creativiteit. De vraag is of we hier blij mee moeten zijn of niet? Zelf kan ik u vertellen dat mijn naam, ondanks dat deze Latijns is, gewoon uit een Nederlands namenboek komt. En toch is deze bijzonder origineel, daar waar ik in mijn leven pas twee maal iemand ontmoet heb met dezelfde voornaam.

Het kiezen van een verkeerde voornaam kan een pestparade en zelfs later trauma op de basis- en middelbare school opleveren, maar gelukkig zetten ambtenaren soms een streep door een voornaam. Zo mocht Emile Ratelband zijn dochter volledig terecht geen Tsjakkalotte noemen. Ik kan nog zo dol op slapen zijn, maar ik ga m’n kind toch geen Matras of Dekbed noemen? En wat te denken van een stel ouders die haar dochter Qut noemden? Of Pup. Die gasten wilden vast een hond, maar kozen uiteindelijk toch maar voor een baby. Maar ook: Walhalla (v), Peer (v), Provider (m), Djeaylow (v), Khadaffi (m), Meklit (v), Eu’lionajanelle (v), Princessbunmi (v) om een paar exotische slecht bedachte voornamen te noemen. Doe dan maar gewoon Ko.

In het verleden zijn er altijd uiterst creatieve lolbroeken geweest die geprobeerd hebben me T-Rex te noemen of Commissaris Rex. M’n ouders hebben, zo leerde navraag, bewust gekozen voor een korte naam om zo afkorten te voorkomen. Gevolg hiervan: niemand die me ooit ‘R’ genoemd heeft. Mission completed. Wel moest ik ooit hard lachen om iemand die me van een afstand schijtlollig groette en riep: “Eeeeyy, Rexie!” Hulde en een 10 voor creativiteit.

Door Rex Broekman