Willem Buyse.
Willem Buyse. Foto: Maik Jansen

De Maas&Waler dat ben ik: Willem Buyse

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Willem Buyse     
Leeftijd: 57 jaar               
Woonplaats: Wamel        

Als je zijn domein binnenstapt, waan je je in een ruimte die oogt als het midden tussen een kleine theaterzaal of bioscoop en een middeleeuwse alchemistenkelder. Op de tafel voor hem liggen allerhand glazen voorwerpen. Willem Buyse is een glasblazer.

‘Ik kom uit Vlaardingen en ben geboren in Rotterdam, en jaren geleden woonde ik in Amersfoort. Tijdens een show in Utopia kwam ik in contact met iemand uit Maas en Waal, en nu woon ik sinds 2015 in Wamel. Maar helaas moeten we Huize Henricus waarschijnlijk verlaten. Jammer.’

Uitstervend ambacht
Willem vertelt dat hij min of meer verslaafd was aan Coca Cola. Niet alleen aan het drankje, maar ook aan de vormen en kleuren van het logo. Op een bepaald moment zag hij in een winkel een lamp met rondom zwart en rood. ‘Die wil ik maken’, schoot het door hem heen. ‘Glas-in-lood maken was toen een uitstervend ambacht, er zat ook geen toekomst in. Maar via mijn school kwam ik terecht op de glasfabriek in Leerdam, als leerling-decorateur. Ha, dat heb ik maar zeven weken volgehouden. Toen werkte ik een jaar in Acquoy bij De Oude Horn, als loopjongen, en daarna drie jaar bij een ander bedrijf. Vervolgens deed ik de instrumentmakersopleiding in Ameide, en begon in 1990 voor mezelf. Met mijn glasproducten liep ik braderieën, markten, verzorgingshuizen en dergelijke af, en van het een komt het ander. Zo houd ik dus altijd wel werk.’ Het leuke aan zijn glasblaaskunst vindt Willem onder andere dat het iedere dag weer verschillend is. De ene dag een kerstmarkt en de volgende dag een personeelsuitje, door het hele land. ‘Glas is en blijft een bijzonder materiaal, en ik heb elke dag ander publiek.’ Hij toont een massief glazen beeldje: een moeder met kind, gestileerd. ‘Tja, mijn vader was gynaecoloog’, zegt hij glimlachend.

Demonstraties
Willem deed in zijn eerste periode veel ervaring op met verschillende glassoorten: pyrex, huis-, tuin- en keukenglas, kwarts en kristal, en leerde het glas op de juiste manier te verhitten, niet te heet en niet te koud, zodat hij het kon uitrekken. Tijdens zijn demonstraties legt hij uit hoe glas in de natuur ontstaat, door bijvoorbeeld lava en bliksem. Een grote brander op gas en zuurstof zorgt met veel lawaai voor de benodigde hitte. ‘Als ik de vlam ontsteek, geeft dat een flinke knal. Dan heb ik al meteen de aandacht van het publiek. Ze hebben ontzag voor het vuur, en mogen tijdens de workshop zelf ook iets maken. Daar zijn ze dan apetrots op.’

Prachtig vak
Hij kan niet ophouden met over glas te praten, alsof het een geliefd familielid van hem is, en toont steeds opnieuw allerlei ingewikkeld ogende glasvormen. Kommetjes met felgekleurde vlakken, beeldjes, vaasjes. ‘Kijk, ik vind het gewoon een prachtig vak. De verschillende grondstoffen, het hele werkproces, de blaaspijp, de geuren en geluiden, en uiteraard het eindproduct, het boeit me. Stel dat ik een groot bedrag in de loterij zou winnen, dan nog zou ik doorgaan met dit vak. Ik zou dan bijvoorbeeld in ziekenhuizen willen gaan optreden om de mensen te vermaken. Ze een leuk uurtje te bezorgen en hen even wat van hun dagelijkse problemen te laten vergeten. Ik ben nou eenmaal in mijn hart een entertainer.’ Goedlachse Willem heeft in het glasblaas-entertainment zijn draai wel gevonden. De hele dag productie maken is niet zijn ding, geef hem maar de afwisseling van zijn shows en alles wat daarbij hoort.

Bijna alle glasobjecten bestaan uit blank, kleurloos glas. ‘Ja, dat zit zo: het basismateriaal waarmee je als glasblazer werkt, de buisvorm, wordt niet meer geleverd in kleur. Vandaar. Maar ik experimenteer daarom extra veel met vormen. Kijk, hier, dit is een aandenken aan mijn vader, die vier jaar geleden overleed. Ik heb zijn as in een glazen ring verwerkt.’ In zijn woning heeft hij slechts vier glasobjecten, waaronder massieve zware schalen. Die maakt hij het liefst, het is een andere techniek met temperaturen tussen de 1000 en 1400 graden. ‘Natuurlijk heb ik me wel eens gesneden, en ook verbrand. Verkeerde uiteinde vastgepakt, niet goed opgelet. Dan krijg je dat.’

Oost West, Thuis Best
‘Ik heb een goede vriendengroep om mij heen, daarom maakt het me niet zoveel uit waar ik woon. Maar ik wil niet meer terug naar het westen!’

Door Ton van Hulst