Kijk op kunst: ambachtsman en kunstenaar Bram de Winter

In deze rubriek bezoeken we diverse ateliers van Maas en Waalse kunstenaars. Deze week zijn we op bezoek bij Bram de Winter (66) in zijn atelier in Alphen. 

Bram de Winter vestigde zich enige jaren terug in Alphen. ‘De rust en de ruimte, hè, hier kan ik inspiratie opdoen en mij ontplooien als kunstenaar. Ik ben voornamelijk autodidact. Mijn atelier aan de Heuvelstraat 24 bestaat uit twee delen: een voor glas-in-lood, en in het andere maak ik schilderijen.’

Minutieuze afwerking
Wat meteen opvalt, is de minutieuze afwerking op de kleurrijke doeken. Zijn tot in de laatste details uitgewerkte ets uit 1984 verraadt Brams karakter, evenals de in een ondiepe kast uiterst nauwkeurig op kleur gerangschikte tubes verf. ‘Ik hou van Dali-achtige schilderijen, van de beweging en de vitaliteit die daaruit spreken, en maak dus graag surrealistische werken, waarin ik mezelf veel vrijheid geef. Nee, productiewerk doe ik niet, ik wil vooral iets eigens maken.’

Groeien
Hij maakt geen voortekening of onderschildering, het beeld ontwikkelt zich tijdens het werken. ‘Ik heb ook eens een serie schilderijen gemaakt die konden ‘groeien’. Ik schilderde alleen een luchtpartij en slechts één onderwerp. Dan mocht de eigenaar ideeën aanleveren om het werk te completeren. Maar vaak bleef het bij het oorspronkelijke, soms zelfs minimalistische werk, omdat het zo goed was.’            

Tijdens het schilderen sluit hij zich graag af, maar dat moet niet al te lang duren. Hij houdt nu eenmaal ook van mensen om hem heen. ‘Mijn schilderijen mogen decoratief zijn, maar ik wil ook wel zaken als het milieu en de wereld tonen. Hier, zie je, op dit schilderij zijn er te veel muizen die samen de kaas helemaal opeten. Maar het moet niet te dwingend zijn naar de beschouwer toe, en het moet prettig zijn om naar te kijken.’

Ambachtsman en kunstenaar
In Brams glas-in-loodruimte staan diverse oude ramen. ‘Ja, af en toe doe ik wel eens een restauratie. Maar vaak kun je niet meer aan het juiste glas komen, dan moet je improviseren. En oh ja, ik heb eveneens meerdere bronzen sculpturen gemaakt. Kijk, daar in de tuin staat er een.’ Een soort ei, ruim zeventig centimeter hoog, het oppervlak gehoogd met allerlei vormen, trekt de aandacht, mede door het fel glanzende met bladgoud belegde bovendeel. ‘Voor het glas-in-lood voel ik mij een ambachtsman, voor het schilderen een kunstenaar.’

Door Ton van Hulst