De Maas&Waler dat ben ik: Froukje Balk

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Froukje Balk     
Leeftijd: 68 jaar
Woonplaats: Horssen

De in Den Haag geboren Froukje heeft al op heel wat plaatsen gewoond. ‘Ik ben opgegroeid in de Haarlemmermeerpolder. Na mijn eindexamen heb ik nog een jaar Highschool gedaan in Californië voordat ik in Wageningen biologie ging studeren. Tijdens mijn werk als milieutoxicoloog ging ik na wat de effecten zijn van chemische stoffen op de natuur. Eerst werkte ik in het laboratorium, daarna als adviseur risicobeoordeling. Nu heb ik wel een heel biologische omgeving hier om het huis, in een groen stukje Horssen dat lang niet iedereen kent.’ 

Zwerfvuil opruimen
Froukje is regelmatig te zien, terwijl ze in de omgeving zwerfvuil aan het opruimen is. Het werkt, vertelt ze, want ze ziet nu duidelijk overal minder rommel liggen dan voorheen. Waar zwerfvuil is opgeruimd, kun je (laten) zien in de app helemaalgroen.nl. ‘Vorig jaar kwam ik iemand tegen van het IVN. Ik sloot me bij hen aan en werd coördinator bij de Werkgroep Schone Rivieren Maas en Waal. Als Onderzoeker Schone Rivieren krijg je een stuk van honderd bij vijfentwintig meter strand toegewezen en ruim je daar alles op wat er niet thuishoort. Elk stukje afval wordt geteld en gecategoriseerd. Het meest kom je natuurlijk plastic tegen, wel vijfennegentig procent. In allerlei vormen, van jerrycans tot wattenstaafjes. Die laatste zijn heel erg, want je vindt ze vaak terug in de maag van vogels. Kijk hier eens, is dat niet verschrikkelijk?’ Ze laat een schokkende foto zien van een dode stormvogel die geheel vol plastic afval zit. ‘Uiteindelijk is de plasticindustrie verantwoordelijk, en ik denk dat de oplossing voor dit probleem van de ingenieurs moet komen. Voor Young Royal Haskoning organiseerde ik eens een brainstormsessie, en gelukkig kwam niet veel later het initiatief van Boyan Slat, waardoor de wereld zich meer bewust werd van het probleem. Voor Haskoning mocht ik toen uitzoeken of de materialen die Slat gebruikte niet schadelijk waren voor het milieu. Gelukkig is het milieu in de loop der jaren wel schoner geworden, maar er blijft nog veel te doen, in Maas en Waal met name op het gebied van stikstof en bestrijdingsmiddelen. Maar helaas vrees ik dat het op den duur allemaal toch niet goed gaat komen.’

Bloemen en uilen
Froukje vond dit concrete werk toch leuker dan alleen maar dossiers en verslagen maken, want de praktische kant trekt haar sterk. Op vakantie kijkt ze niet alleen naar bloemen, ze fotografeert ze ook, van heel dichtbij. ‘En dan het liefst met een beestje erop!’, lacht ze. ‘De afgelopen week heb ik vrijwel geheel besteed om een camera in een uilenkast hier hoog in de schuur weer aan de praat te krijgen. Het wilde maar niet lukken. Van alles geprobeerd, twintig keer die ladder op en af, en uiteindelijk bleek er een heel klein draadje slecht contact te maken. Maar nu kan ik ze zien! Hier.’ Op het scherm van haar telefoontje bewegen een paar jonge uiltjes zich een beetje in hun nestje. Ze wanen zich onbespied.

Taalcoaching
Een ander gebied waarin Froukje zich inzet, is het geven van taalcoaching aan een buitenlands gezin in Druten. Ze helpt hen met spreken, schrijven en lezen van de Nederlandse taal. ‘Ik vind dat die mensen volwaardig mee moeten kunnen doen. Voor wat betreft onze eigen inburgering hier in Horssen, nu alweer ruim twintig jaar geleden, moet ik zeggen dat die super verliep. Wij voelden ons zeer welkom hier en genieten van de fijne mentaliteit. Ik werd al snel voorzitter van het koor Continue, en mijn man Han raakte betrokken bij dorpskrant De Klep en won binnen de kortste keren eerste prijzen bij het Carnaval. Ja, na een maand kende ik al meer mensen dan na zeven jaar in Pijnacker! Overigens heb ik bij drie of vier koren gezongen, maar vanwege corona is mijn stem wel een beetje vast komen te zitten, zonder oefening al die tijd. En mijn lijf wordt er ook niet soepeler op, haha! Dat merkte ik wel toen ik met die uilencamera bezig  was.’

Leefbaarheid
Froukje wil graag iets doen voor de leefbaarheid van haar omgeving. Zo houdt ze bovendien de website horssen.nu bij, en doet ze actief mee met carnavalsgroep De Hoogroeiers.
‘We gaan nooit meer terug naar het westen. Dit was vroeger het armste stukje Horssen, maar voor ons nu het rijkste.’

Door Ton van Hulst