Mandy Jalink - Verploegen.
Mandy Jalink - Verploegen. Foto: John van Gelder

De Maas & Waler, dat ben ik: Mandy Jalink-Verploegen

Algemeen De Maas&Waler dat ben ik

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Mandy Jalink-Verploegen
Leeftijd: 45 jaar
Woonplaats: Deest

Een geboren en getogen Deestse is ze, Mandy Jalink-Verploegen, en een bekend gezicht in het dorp. Is het niet vanwege haar rol binnen de vloer- en tegelzaak van vader Jos, dan is het wel vanwege haar inzet als vrijwilliger bij diverse verenigingen en organisaties. Maar het liefst wordt ze herkend om, en aangesproken op, de prachtige ballondecoraties die ze maakt. Stijlvolle ballonbogen, opvallende pilaren, kleurrijke slingers en vrolijke decoraties. Stuk voor stuk op maat gecreëerd, met een persoonlijke touch. ‘In de coronatijd heeft de vraag naar ballondecoraties een vlucht genomen’, vertelt ze, terwijl haar ogen beginnen te stralen. ‘Het maakt een feestje nét even wat specialer. En laat dat nou zijn waarnaar men in het afgelopen jaar naarstig op zoek was.’

Ballonnen
Mandy maakt ballondecoraties in elke orde van grootte en voor elke gelegenheid; een geboorte, verjaardag, jubileum, pensioen of gewoon om iemand een hart onder de riem te steken. Het afgelopen jaar maakte ze zelfs een gouden hart voor een begrafenis. ‘Ik vind het bijzonder om een bijdrage te mogen leveren aan speciale gelegenheden. Of daar nu verdriet of vreugde bij komt kijken.’ Met haar bedrijfsnaam K & K ballondecoraties doelt Mandy op Kunst en Kwaliteit. ‘Er komt hier geen Chinese rommel in’, zegt ze resoluut. ‘De ballonnen neem ik dan ook af bij een select aantal leveranciers. Bedrijven die kwaliteit leveren én aandacht hebben voor het milieu. Ik vind dat belangrijk.’ Dat haar afnemers tevreden zijn, blijkt uit de vele mond-tot-mondreclame. ‘En toch ben ik nog altijd onzeker over wat ik doe. Zijn het wel de goede kleuren? Is dit wat de opdrachtgever in het hoofd had? Zou men het wel goed genoeg vinden? Zo gaat dat regelmatig’, verzucht ze. ‘Zeker wanneer ik cart blanche krijg, zoals laatst, voor de opening van een horecagelegenheid. Het doet me dan goed om naderhand zoveel enthousiaste reacties te horen.’

Voetbalclub
Mandy groeide onderhand op in de kantine van SCD’33, waar haar vader Jos lange tijd voorzitter was, en waar ze later ook haar man Raymond zou ontmoeten. De twee trouwden in 2000 en hebben samen een dochter, Jalissa. Bij de voetbalclub maakte ze jarenlang het clubblad, en riep ze voorafgaand aan de wedstrijd van het eerste elftal de namen van de spelers en sponsoren om. ‘Ik ben overal voor te porren’, zegt ze lachend. Niet gek dus dat ze in haar leven ook verbonden is geweest aan andere clubs en organisaties. Ze was actief binnen de carnavalsvereniging, zat in het bestuur van de Feestweek Deest, zette zich in voor de jeugdvakantieweek en maakte deel uit van de Ledenraad van Rabobank Maas en Waal. Hoewel dat haar, in combinatie met haar werk en gezin, ontzettend veel plezier gaf, was ze ook voortdurend aan het rennen. Een acute ziekenhuisopname deed haar beseffen dat gezondheid en haar gezin de belangrijkste dingen zijn in haar leven. ‘Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt, en realiseerde me dat ik zo niet langer door kon gaan. Sindsdien is er meer balans in mijn leven én meer structuur.’ Elke zondagochtend ga ik met mijn beste vriendin wandelen, ik zit regelmatig op de fiets en probeer twee á drie keer per week naar de sportschool te gaan. Zodra mijn knie hersteld is, hij ging iedere keer op slot, én mijn spieren voldoende getraind zijn, wil ik ook weer gaan hardlopen. Doel is om volgend jaar samen met mijn dochter weer mee te doen aan de Run Disney, een hardloopevenement dat plaatsvindt ín Disneyland Parijs.  

Deest
Hoewel ze weleens droomde van een leven in Australië, is Deest is altijd haar thuis geweest, vertelt ze. ‘Het is een klein, hecht dorp. Voordeel daarvan is het ons-ken-onsgevoel dat er heerst. Wat ik wel merk, is dat inwoners in vergelijking met vroeger meer teruggetrokken zijn. Meer op zichzelf. Een ontwikkeling die door de coronamaatregelen het afgelopen jaar alleen maar versterkt is.

Genietmomentjes
Juist die periode heeft Mandy ook iets moois gebracht. ‘Afgezien van de vele balloncreaties die ik heb mogen maken, en de groei van ons bedrijf, heeft het coronagebeuren ervoor gezorgd dat ik me bewuster ben van mijn tijd hier en waar het nu eigenlijk om draait in het leven. Ik heb geleerd genietmomentjes te creëren, meer tijd vrij te maken voor familie en vrienden, en mijn ontspanning te vinden in het fotograferen van de natuur. Ik wil dingen doen die mij blij maken. Men wordt namelijk met de lach leuker.’

Door Aafke Labout