Dichterbij: Frontstrijd

Koud is de novembernacht
hij ligt daor langs d’n dijk.
Z’n kammeraod ligt verderop
wel binnen stembereik.

Vliegtuigen kommen over,
gaon naor de Duitse grens.
Ze dumpen daor hun bommen.
Veul vliegt ‘r in de hens.

D’r lopen kaauwe rillingen
over z’n hele lijf.
Het defensieve wachten
dè makt ‘m koud en stijf.

D’r klinken un paor schoten
Aon de ginnekeant de Waol.
Daor stikt ut van de Duitsers.
Hun gedrag is hondsbrutaol.

Ze komme regelmaotig
mi ’n bôtje naor dizze keant.
En deinze nimmer trug
vur terreur of vur un breand.

De soldaoten die hier liggen
um hier goed op te peasen.
zijn tegen ‘t Duits geweld
mistal nie opgeweasen.

Diejen oorlog hèt intussen
gezurgd vur te veul zeer.
’t Wor onderheand wel tèd
vu run grote ummekeer.

Laot die geallieerden
de Duitsers dwingen tot un val.
zodèt hier straks de driekleur
wèr vrolijk wapperen zal.

Door Rinie van Haren