Rinie van Haren.
Rinie van Haren. Foto: John van Gelder

Dichterbij: Koorrippetiesie

Algemeen Dichterbij

Koorrippetiesie

Hij gee d’r altèd grôts op
dè’t-ie zingt in ’t meannenkoor.
Ze zijn dan wel mi vijftig mean,
hij zingt bij de tenor.

Deinsdagaovund hil’t-ie vrij,
dan is de rippetiesie.
Urst wordt er ingezongen,
en geoefend op condiesie.

Bij de allerurste klanken
van ut urgel in de kerrek,
trapt z’n voet mee op de maot.
Dè is routinewerrek.

Daornao wor ut pas moeluk
ze krijge’n un nij stuk.
Ze oefene mar ut wil nie echt
d’n dirigent hè’t ut druk.

En dan begint de pauze
de kèèl die mot gesmèèrd.
d’r wor in korte tèd
heel wè drank vertèèrd.

Un grapje en un geintje,
of un roddel gee soms rond.
Tot d’n dirigent
wèr plâts nimt aon ’t front.

Tis nou wè meer ontspannen
mi drank achter de kiezen.
De urste zeuve euro
zijn naor de gallemiezen.

Aon ’t einde van de aovund
drinkt-ie nog wè en geniet.
Mar ès ie te laot thuis kum,
dan … zingt z’n vrouw ut hôgste lied.