Babbels: Peuk

Binnen twee jaar moet 75 procent van de Beuningse sportaccommodaties rookvrij zijn. Om dit nobele doel te bereiken, komt de gemeente met spandoeken, flyers en banners. Dat we in lockdown zitten en er momenteel geen hond langs de lijn te vinden valt, is de overijverige ambtenaren kennelijk ontgaan.

Zelf ben ik al een leven lang rookvrij. Je kunt eraan doodgaan en het kost een berg geld. Wat mij betreft twee heel goede redenen om er bij voorbaat al tabak van te hebben. Toch heb ik wat moeite met het rookvrij maken van sportparken. Het is wat mij betreft van een ongekende Nederlandse betutteling.

Rokers blijven namelijk roken. Het is een medisch erkende verslaving. Dat kun je vreselijk of onwenselijk vinden, maar mensen kunnen niet zonder. Mag het niet langs het veld, dan vinden ze wel een ander plekje om hun peuk uit te drukken. De overlast verschuiven, lost het probleem niet op.

Ten tweede: als sportvelden dan zo’n bastion van gezondheid moeten zijn, moeten we alle vette happen in de kantine nog wel willen? Weg met die kroketjes, de bittergarnituurtjes en frietjes oorlog… Met z’n allen aan de snoeptomaatjes of gewoon een lekkere appel.

En alcohol is anno 2021 helemaal uit den boze. Het is net zo verslavend als roken, ’t is dik makend en zorgt voor agressie. En doe frisdrank ook meteen in de ban, met al die suiker is het feitelijk ook puur vergif. De kantinekeuzes worden wat karig, maar jongens, wat zijn we gezond!

Uiteraard gaat dat allemaal niet gebeuren. Horeca is een cruciale inkomstenbron voor sportclubs. Zonder die frikandel, dat pilsje en dat colaatje kunnen ze niet eens bestaan.

Natuurlijk zijn rokende ouders langs de lijn niet het goede voorbeeld, maar zouden die kinderen die ouders thuis niet zien roken dan? Sportiviteit betekent ook niet hypocriet doen. Als de bierdrinkende patatkauwers een heel grote kantine krijgen, verdienen rokers ook hun eigen, overdekte plekje.

Door Patrick Huisman