De Maas & Waler dat ben ik: Marion van Neerven

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Marion van Neerven
Leeftijd:                50 jaar
Woonplaats:        Beneden-Leeuwen

'Mijn vader noemde mij altijd Dik Trom. Ik zal hem toch eens vragen wat hij daar nou precies mee bedoelde, maar ik was zeker een wildebras. Altijd mijn knieën en ellebogen open en buiten aan het ravotten. Ik kampeerde soms in onze eigen tuin en speelde indiaan. Maar ik had ook mijn creatieve kant: als puber schreef ik soms teksten en ik was lid van een poëzieclub.'

Avonturier

De van oorsprong Brabantse Marion studeerde na het VWO Taalwetenschappen in Nijmegen en werkt nu als onderwijskundig adviseur. Door heel Nederland werkt ze, om onderwijsprogramma’s te verbeteren en te ontwikkelen. Maar bovenal is ze een avonturier. Op haar zeventiende liftte ze al door Frankrijk en later ging ze diverse malen met de kinderen in een busje op roadtrip. 'Ja, ik heb dat van mijn vader, denk ik. Hij stapte op zijn negentiende al op zijn fiets om helemaal naar Rome te fietsen.'

Naast haar werk bij een onderwijsadviesbureau runt Marion haar eigen coachingspraktijk. 'Ik wilde mij graag richten op de persoonlijke ontwikkeling van mensen. Als je je ware natuur weet te vinden kun je beter keuzes maken in moeilijke situaties of bij belangrijke veranderingen in je leven. Uiteindelijk kan zo’n instelling je gelukkiger maken. Tijdens mijn opleiding tot natuurcoach heb ik geleerd dat je buiten, in de natuur, gemakkelijker tot jezelf kunt komen. Je zit daar minder vast aan je werk of thuis-omgeving en je kunt tot diepere inzichten komen. Je voelt gewoon meer als je in de natuur werkt.'

Ontspullen

Marion woonde gedurende twintig jaar in Druten, maar sinds vorig jaar is Beneden-Leeuwen haar woonstek. Haar twee kinderen studeren en zijn beiden het huis uit. 'Toen het huis in Druten me te groot werd, heb ik het verkocht; nu huur ik een bovenwoning met uitzicht op de kerk, de skyline van Beneden-Leeuwen.' Haar filosofische manier van denken is er de reden van dat ze tegenwoordig heel anders aankijkt tegen het hebben van bezit. 'Ik vind dat we met z’n allen veel te veel spullen hebben. We denken dat we die allemaal nodig hebben om ons te vermaken. Maar zeg nou zelf, hoeveel van die dingen gebruik je nu echt of heb je echt nodig? Ook gooien we veel te gemakkelijk dingen weg. Dat houdt de massaproductie in stand en belast het milieu. Ik ben tot de conclusie gekomen dat je uiteindelijk niet gelukkiger wordt van bezit', aldus Marion. Daarom besloot ze voor haar verhuizing eens flink te gaan ‘ontspullen’, zoals ze dat zelf noemt. 'Ik denk dat ik ongeveer twee derde van mijn spullen heb weggegeven, verkocht, of naar de kringloop gebracht, zodat ik er andere mensen blij mee kon maken. De dingen die mij echt dierbaar zijn bewaar ik wel. Weet je, ik denk dat thuis is waar je hart is, niet waar je spullen staan.'

Natuur

In Druten heeft Marion gedurende tien jaar geacteerd en meegeholpen met de theaterproducties van Theatergroep Apropos. Ze werkte ook enkele jaren bij de lokale omroep RTV 6. 'Ik vind het heerlijk te presenteren en mensen een fijne tijd te bezorgen. De laatste jaren ben ik wat meer met innerlijke ontwikkeling en gezond leven bezig, daarom doe ik veel aan yoga en wandelen. Ik kook graag gezond en vegetarisch en ben uiteraard dol op het dwalen door de natuur.' Ze vertelt over haar werk in een Zwitserse berghut, afgelopen zomer. Samen met haar vriend ontdekte ze die plek twee jaar geleden. Er overnachten wandelaars die op trektocht zijn, en er worden kuddes geiten gehouden. 'Het voelde als thuiskomen, die rust van de bergen, het leven in en met de natuur, het zelfvoorzienend zijn. Zo’n plek is mijn droom: je eigen groentes verbouwen, brood bakken, dieren houden en leven van wat de natuur je biedt.'

Solohike

Deze maand doorkruist ze in haar eentje Zwitserland, een tocht van ongeveer 300 kilometer, die ze te voet aflegt. 'Mijn solohike in Zwitserland is een persoonlijke pelgrimstocht, gekoppeld aan een doneeractie voor het Keniaanse dorpje Mukulenzu, waar door corona grote problemen zijn ontstaan. Het geld gaat zonder poespas direct naar het dorp. Voor mij is het pad het doel, het onderweg zijn, één met de natuur en met mijzelf. Ik kijk er enorm naar uit.' Meer informatie of doneren: www.doneeractie.nl/acties/-45352..

Door Ton van Hulst