Babbels: Hospiteren

Column Column Babbels

Wie een luchtig, zomers verhaaltje verwacht, heeft ditmaal pech. Tenzij u vrolijk wordt van een hospice, natuurlijk. Ik kom er gelukkig niet dagelijks, dus het was me even ontgaan: maar de sterfhuizen in Druten en Wijchen zijn al maanden gesloten.

De boosdoener is uiteraard corona. En dat is uiterst schrijnend nu er zoveel mensen in eenzaamheid overlijden aan het virus. Juist in deze tijd kunnen hospices doen waar ze voor bedoeld zijn: een menswaardig levenseinde garanderen.

Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk dat is. Ik verloor binnen anderhalf jaar mijn beide ouders en te midden van alle ellende waren de hospices waar ze verbleven bakens van rust en troost. Ik heb respect voor iedereen die vrijwilligerswerk doet, maar stervensbegeleiding is een klasse apart en daar zit de crux van de kwestie.

De meeste hospices zijn namelijk afhankelijk van veelal oudere vrijwilligers en die kunnen met het oog op hun eigen gezondheid niet aan de slag. Om de boel weer op te starten, hebben de hospices dus nieuwe vrijwilligers nodig, zowel in Wijchen als Druten.

Daarom wend ik dit platform graag eenmalig aan voor een oproep te doen. Informeer eens bij het hospice in Wijchen of in Druten of je wellicht een rol van betekenis kunt vervullen. Het is indringend, emotioneel maar ook dankbaar werk.

En ik zou ook een extra oproep willen doen aan de gemeente Druten en Wijchen. Kijk toch eens waar u de hospices kunt ondersteunen. Zoek mee naar vrijwilligers en, ach, zoek ook een beetje naar wat geld voor deze prachtige organisaties in deze bijzondere tijd.

Mijn vader en moeder zijn er al meer dan tien jaar niet meer. Wat blijft zijn de vele herinneringen. Ook aan die laatste verdrietige weken waarin we toeleefden naar het onvermijdelijke. In het hart van die naderende duisternis waren de mensen van het hospice de lichtpuntjes.

Die gun ik iedereen die iemand moet verliezen.

Door Patrick Huisman