Babbels: (P)ontslag

Zo’n week of drie geleden schreef ik op deze plek over het gerommel bij Stichting de Maasveren. De pontjesorganisatie draait dik verlies en wil stevig bezuinigen op het goedbetaalde bestuur. Wat de Raad van Toezicht betreft, gaan ze van elf naar drie toezichthouders en blijft er slechts één bestuurslid/directeur over.

Het huidige bestuur wil die riante schnabbel niet kwijt en dus moest het college van West Maas en Waal zich mengen in de kwestie. Destijds sprak ik de hoop uit dat ze stevig zouden ingrijpen. Welnu, dat is gebeurd. Nog meer dan dat: de gemeenteraad is afgelopen week in stelling gebracht.

Een stichting die zelf met bezuinigingsplannen komt, je zou zoveel voortvarendheid toejuichen. Het tegendeel gebeurde. De gemeenteraad besloot namelijk Raad van Toezicht voorzitter Cees Roffelsen uit zijn functie te zetten. Best zuur, want Cees is ook gemeenteraadslid. Nog zuurder: hij moest vertrekken omdat 'ie zich aan de regels hield.

Cees was namens de gemeente lid de Raad van Toezicht, maar weigerde tijdens de raadsvergadering uit de school te klappen over de gang van zaken binnen Stichting de Maasveren. Dat zou niet alleen weinig chique zijn, het is ook nog eens verboden. De stichting is onafhankelijk en hoeft geen verantwoording af te leggen aan de gemeente.

Toch moest hij vertrekken. In een persbericht spreekt Stichting de Maasveren van ‘een politieke afrekening’ en ‘politiek gekonkel’. Duidelijke taal, maar dan rest de vraag wie achter de schermen dan verantwoordelijk is voor het vertrek van Roffelsen en wat de echte reden is. We zullen er wellicht nooit achter komen.

Oh, voor ik het vergeet: in datzelfde persbericht meldt Stichting de Maasveren dat ze na twintig jaar bestuurslid en ex-VVD politicus Karel Kalkers tegen z’n zin vriendelijk doch dringend de deur hebben gewezen.

Maar waarom voorzitter Cees Roffelsen ineens ook moest vertrekken bij De Maasveren? Nee, we zullen er wel nooit achter komen.

Door Patrick Huisman